„Gildi nýrrar kynslóðar eru allt önnur í dag en þeirrar kynslóðar sem er að hverfa af vinnumarkaði. Tryggð og helgun starfsmanna mun í framtíðinni haldast í hendur við hvernig fyrirtækin standa að velferð starfsmanna sinna en ekki það eitt að fólk hafi vinnu og ofan í sig og á, eins og var ríkara hér áður fyrr,“ segir Íris.
Í dag og á morgun fjallar Atvinnulífið um þær áherslur sem sérfræðingar telja að verði einkennandi í mannauðsmálum árið 2023.
Vinnustaðamenning þarf að breytast
Aðspurð um áherslur í mannauðsmálum á komandi ári segist Íris helst vilja sjá vinnustaði leggja aukna áherslu á þjálfun starfsfólks og stjórnenda.
Og eins aukna áherslu á breytta vinnustaðamenningu.
Fyrirtæki bjóða nú til dæmis í auknum mæli upp á fjarvinnu, hvort sem það er að hluta til eða öllu leyti sem er að mörgu leyti frábær lausn fyrir bæði starfsfólk og vinnuveitendur.
Hins vegar koma svona breytingar ekki án áskoranna og í mínu starfi verð ég mikið vör við að vinnustaðamenningin eigi eftir að ná að hlaupa uppi þessa þróun.“
Íris segir fólk alltaf vilja upplifa sig sem hluta af heild. Þess vegna sé svo mikilvægt að horfa til uppbyggingar á vinnustaðamenningu, samskipti og samvinnu sem taki mið af þeim breytingum sem eru að eiga sér stað á vinnumarkaði.
„Ef ekki er unnið markvisst að þessu er hætta á að fyrirtæki missi frá sér starfsfólk sem upplifir sig ekki sem hluta af teyminu.“
Í þessu ljósi segir Íris það einnig staðreynd að mannauðsfólk hafi sjaldan ef nokkurn tíma verið jafn mikilvægt innan vinnustaða og nú. Svo miklar séu breytingarnar og svo margar séu áskoranirnar framundan. Ekki síst breytingar sem hafa orðið og eru að þróast hratt í kjölfar heimsfaraldurs.
„Þess vegna vona ég að við sjáum stjórnendur mannauðs koma meira að stefnumótun og stjórnun fyrirtækja, þetta ætti að vera forgangsatriði fyrirtækja.“
Megum ekki hægja á okkur
Íris telur gríðarlega mikilvægt að vinnustaðir haldi öllum þeim boltum á lofti sem nú eru. Þróun og breytingar séu gífurlega hraðar en mikilvægt að við hægjum ekki á okkur heldur höldum áfram að byggja á því sem þegar hefur áunnist.
„Heimsfaraldurinn hrinti af stað miklum breytingum hvað varðar tækniumhverfið en einnig hefur viðhorf gagnvart vinnuumhverfi og vellíðan í starfi og einkalífi breyst í takt við umhverfi sem gerir allt aðrar kröfur heldur en fyrir nokkrum árum síðan. Núna er tíminn til að endurskilgreina vinnuumhverfið til þess að það standist þessar nýju kröfur og nýti tæknina til fulls.“
En hvað telur þú að vinnustaðir mættu búa sig betur undir?
Nýja og breytta kynslóð starfsmanna og breyttar kröfur þeirra til starfsins og sjálfs síns. Til þess þarf að fylgjast vel með því nýjasta í faginu hverju sinni sem og rannsóknum.“
Þá bendir Íris á að í dag sinni starfsfólk endurmenntun á öllum aldri og geti því auðveldlega skipt um vinnustað eða jafnvel starfsvettvang hvenær sem er.
„Undir það verða vinnustaðir að búa sig og halda vel á spöðunum til að missa ekki sitt hæfasta fólk sem og einnig laða til sín nýtt starfsfólk.“´
Persónulega finnst Írisi það athyglisverðast hversu mikil jákvæðni, dugnaður og kraftur einkenni starfsfólk og vinnustaði, þrátt fyrir mótbyr og erfiðleika sem verið hafa síðustu misseri.
„Það hversu sveigjanlega og fljótt við getum öll brugðist við þegar virkilega á reynir hefur verið aðdáunarvert.“
Þá segir hún það skemmtilegt að fylgjast með hversu vinnustaðir hafa verið fljótir að tileinka sér nýtt umhverfi og nýja möguleika með breyttum starfsháttum og nýjum tækifærum að verða til.
„Það er ánægjulegt hversu stórt hlutverk vellíðan og heilsa fær í nútíma vinnuumhverfi og eins sú áhersla sem starfsfólk leggur á sína eigin símenntun og þróun. Nú er orðið nauðsynlegt fyrir fyrirtækin að setja þessi mál í fyrirrúm til að þess að laða að sér og halda í sitt besta fólk.“
En Íris leggur áherslu á hversu mikilvægt það sé að vera á tánum og á vaktinni með þær breytingar sem eru í gangi.
Ný og breytt störf í formi ráðgjafar, tímabundnar ráðningar eða í skertu starfshlutfalli eru líka að verða meira áberandi með tilkomu svokallaðra „giggara“.
Þessi tegund starfa býður upp á fjölbreytt tækifæri á báða bóga og verður spennandi að fylgjast með áhrifum þess á vinnumarkaðinn,“
segir Íris og bætir við:
„Það er óhætt að segja að mannauðsfólkið hefur staðið í ströngu en þeirri vakt er langt frá því lokið. Hvet stjórnendur fyrirtækja til að hlúa vel að mannauðsfólkinu sínu og gefa þeim hrós, viðurkenningu og jafnvel eina fimmu fyrir vel unnin störf.
