Handbolti

Þorgerður Anna: Var á erfiðum stað andlega

Ingvi Þór Sæmundsson skrifar
Þorgerður samdi við Leipzig sumarið 2014.
Þorgerður samdi við Leipzig sumarið 2014. vísir/ole nielsen
Þorgerður Anna Atladóttir, handboltakona hjá HC Leipzig í Þýskalandi, heldur úti bloggsíðu þar sem hún leyfir lesendum að fylgjast með endurhæfingu sinni eftir erfið meiðsli.

Meiðsladraugurinn hefur lengi ásótt Þorgerði og þá sérstaklega undanfarin tvö ár. Á þessum tveimur árum hefur hún varla spilað leik, fyrst vegna alvarlegra axlarmeiðsla og svo vegna krossbandaslits sem hún er að jafna sig á núna.

Sjá einnig: Það hlýtur eitthvað gott að gerast hjá mér á lífsleiðinni

Í nýjasti pistli sínum sem birtist í dag fer Þorgerður aðeins inn á aðrar brautir og kemur með innlegg inn í umræðuna um andlega heilsu íþróttafólks sem hefur verið áberandi að undanförnu.

Skemmst er að minnast málþings um andlega líðan íþróttafólks sem Íþróttafræðisvið Háskólans í Reykjavík, KSÍ og ÍSÍ efndu til í HR á miðvikudaginn. Fjallað var um málþingið í Íslandi í dag á þriðjudaginn þar sem rætt var við sálfræðinginn Hafrúnu Kristjánsdóttur og fótboltamennina Ingólf Sigurðsson og Sigurberg Elísson sem hafa báðir greint opinberlega frá glímu sinni við geðsjúkdóma.

Þorgerður hefur leikið 23 landsleiki fyrir Íslands hönd.vísir/ole nielsen
Brotnaði oft niður

Í pistli sínum segir Þorgerður frá sinni reynslu og hvernig hún vaknaði smám saman til meðvitundar um andlegt ástand sitt.

„Ég hef lengi verið meidd og því fylgir oft “ups&downs”! Síðasta árið mitt á Íslandi var erfitt líkamlega og andlega, undir lok tímabils æfði ég varla með liðinu heldur spilaði bara leikina. Það tók virkilega á og ekki síst andlega.

„Inná vellinum var ég að berjast við andstæðinginn og verkinn og vildi gera allt til að hjálpa liðinu mínu, sem var virkilega erfitt þar sem ég gat ómögulega gefið allt sem ég átti vegna sársauka. Verkjatöflur, hitakrem og svo framvegis. Erfitt var líka að horfa á stelpurnar á æfingu og vera svo bara með í leikjunum, óþæginlegt fyrst og fremst.

„Eftir tapleiki og eftir að þátttöku okkar í úrslitakeppninni lauk brotnaði ég oft niður og fannst ég hafa brugðist liðinu, þjálfurunum og ekki síst sjálfri mér,“ segir Þorgerður í pistlinum en hún viðurkennir að hafa haft ákveðna fordóma fyrir því að leita sér hjálpar hjá sálfræðingi.

Þorgerður lék síðast hér á landi með Val 2013.vísir/stefán
Ekkert sem maður þarf að skammast sín fyrir

„Ég leitaði mér ekki hjálpar enda fannst mér þetta vera eðlilegt og ég vildi standast pressuna. Pressuna? sem var kannski ekkert tilstaðar? Það gat alveg eins bara verið í hausnum á mér,“ segir Þorgerður.

„Núna þegar ég hugsa til baka hefði það kannski hjálpað mér að leita mér hjálpar? Líklega…… Þar sem ég var á erfiðum stað andlega.

„Við hjá Val höfðum kost á að tala við sálfræðing og hann var til staðar ef eitthvað var, en oft finnst okkur erfitt að viðurkenna að eitthvað sé að, eða það að við þurfum hjálp. Stundum sjáum við þetta eftir á, eins og í mínu tilfelli.

„Sálfræðingar eru alveg eins og venjulegir læknar og er ekkert sem maður þarf að skammast sín fyrir.“

Þorgerður segir að henni hafi verið ráðlagt, bæði af lækni og þjálfara sínum, að ræða við sálfræðing en segist hafa orðið hálf móðguð þegar þeir lögðu þetta til.

„Það kom tímapunktur hjá mér þar sem ég var ekki í neitt rosalega góðu skapi og var frekar leið yfir þessu öllu saman. Aðsjálfssögðu datt mér ekki til hugar að það væri vottur af depurð eða þunglyndi,“ segir Þorgerður í pistlinum.

Þorgerður ásamt á markverðinum Sunnevu Einarsdóttur á HM í Brasilíu 2011.vísir/pjetur
Hefði getað farið verr

„Ég fæ svo símtal frá lækninum mínum þar sem hann spurði hvernig mér liði andlega og hvernig mér gengi að stilla hausinn. Ég svara að þetta sé bara eins og gengur og gerist, að allt sé í góðu.

„Hann segist hafa fengið símtal frá sjúkraþjálfaranum um að það væri eitthvað að og það þyrfti að laga það sem fyrst. Læknirinn spurði hvort ég vildi hitta sálfræðing og tala við hann. Ég varð sjálf frekar móðguð og afþakkaði það. Eftir þetta hugsaði ég mikið um þetta og vellti fyrir mér hvort það gæti verið eitthvað til í þessu.

„Þjálfarinn kom rétt eftir þetta til mín og sagði mér að sálfræðingurinn biði eftir því að heyra í mér.

„Ég ákvað að fara að hitta hann án þess að vita í rauninni hvað vandamál mitt væri. Þetta gerði mér gott og það var ekki þannig að við töluðum um þunglyndi eða depurð mína allan tímann, við sátum á kaffihúsi og áttum gott spjall.

„Sem betur fer fór að ganga betur hjá mér og ég þurfti ekki lengur að hugsa um þetta.

„Ef það hefði ekki farið að ganga betur og ég sökkt mér ofaní það að ekkert gengi upp og afþakkað það að hitta hann, sett upp grímu hefði þetta getað endað á allt annan og alvarlegri hátt.“

Þorgerður er af mikilli íþróttafjölskyldu en bróðir hennar, Arnór Atlason, hefur verið í lykilhlutverki í landsliðinu í áraraðir og faðir hennar, Atli Hilmarsson, var sömuleiðis landsliðsmaður og svo farsæll þjálfari. Þá leikur bróðir Þorgerðar, Davíð Örn, með Víkingi í Pepsi-deild karla í fótbolta.vísir/valli
Verum opin og tölum um hlutina

Þorgerður segir að það sé nauðsynlegt að leikmenn eigi greiðan aðgang að sálfræðiþjónustu.

„Þetta er dæmi sem mig langaði að segja frá, þeir komu til mín þegar þeir sáu að það var eitthvað að spurðu og mæltu með að ég talaði við sálfræðinginn okkar til að koma í veg fyrir alvarlegri stöðu.

„Þetta eru forréttindi og ætti í rauninni að vera svona allsstaðar. Á íslandi þarftu fyrst og fremst að díla við vandamálið sjálfur, sem er nógu erfitt, ennþá erfiðara er að koma fram og segja frá vandamálinu, ofan á þetta allt saman þarftu að finna þér sjálfræðing og í flestum tilvikum borga háar fjárhæðir fyrir einn tíma. Oftast dugir ekki einu sinni einn tími til að laga svona alvarlegt vandamál.

„Þegar ég sleit krossband kom sálfræðingurinn okkar sem vinnur hjá liðinu og talaði við mig, ég fékk í rauninni engu um það valið, það gerði mér mjög gott þó svo að ég hefði það ekkert á tilfiningunni að ég þyrfti þess.“

Þorgerður lýkur pistlinum svo á þessum orðum:

„Verum opin og tölum um það þegar okkur líður illa eða erum leið. Leitum okkur hjálpar!!!

„Stundum gerum við okkur ekki grein fyrir því að okkur líði illa og teljum okkur trú um það að við þurfum enga hjálp….

„Typical Íslendingar kannski? Sem harka allt af sér?“


Tengdar fréttir




Fleiri fréttir

Sjá meira


×