Kennaralaust skólakerfi? Sigurjón Már Ólason skrifar 9. nóvember 2016 00:00 Að útskrifast með stúdentspróf er skemmtileg upplifun en þeir dagar sem koma á undan og eftir þá lífsreynslu geta verið erfiðir. Val á háskólanámi getur verið ansi strembið og erfitt ferli fyrir flesta. Það eru margir þættir sem stúdentar hugsa um við val sitt. Ég hef verið svo lánsamur að hafa öðlast gríðarlega reynslu sem sumarstarfsmaður á leikskóla og fengið að kynnast þeirri starfsemi sem þar fer fram. Eftir þessi kynni mín þá get ég ekki annað en borið gríðarlega djúpa virðingu fyrir leikskólastarfsmönnum. Þrátt fyrir að vinir mínir hafi oft átt erfitt með því að trúa mér þegar ég sagðist vera gjörsamlega búinn á því eftir vinnudaginn. Ég meina hvernig er hægt að verða þreyttur á því að lesa, púsla, lita og perla með litlum börnum. Sannleikurinn er einfaldlega svo fjarri lagi. Það er líka erfitt að útskýra fyrir þeim áreitið, hávaðann og álagið sem maður finnur fyrir á meðan á vinnutímanum stendur. En það er líka erfitt að útskýra þá hamingju sem maður finnur fyrir eftir að hafa talið sig hafa gert eitthvað sem skiptir miklu máli. Það er einstaklega gefandi starf. Ég hef líklega tekið þátt í að móta einstaklinga sem gætu orðið læknar, forsetar, stjórnmálamenn eða jafnvel kennarar. Við munum líklega þurfa fleiri af þeim. Því staðreyndin er sú að hvatning fyrir nýliðun er ekki mikil í formi launa í kennarastéttinni. Ástandið er t.d. gríðarlega alvarlegt í grunnskólum landsins, leikskólum landsins og í rauninni öllu menntakerfinu. Þótt mér finnist gaman að starfa á leikskóla hef ég mestar áhyggjur af laununum. Mér finnst fullt af öðrum hlutum skemmtilegir og áhugaverðir sem ég get starfað við og fengið hagstæðari laun. Ég veit að maður á ekki að hugsa mikið um peninga. En sem ungur einstaklingur er ég hræddur. Ég er hræddur um að geta ekki haldið uppi framtíðarfjölskyldu minni. Ég er hræddur um að ég geti ekki ferðast og gert skemmtilega hluti því ég er enn að borga af lánum. Ég er hræddur um að eiga ekkert í húsinu mínu eða íbúð. Svo þegar ég stóð frammi fyrir því að taka ákvörðun um nám þá fannst mér ekki spennandi að skuldbinda mig í fimm ára nám með öllu því sem gæti fylgt í formi námslána og öðrum kostnaði þegar launin eru svona lág. Þetta má einnig heimfæra yfir á grunnskóla- og framhaldsskólakennslu. Ekki fá þeir mikið betur borgað heldur. Ég tók því ákvörðun sem ég taldi henta mér best út frá áhugasviði og framtíðarhorfum mínum. Sú ákvörðun tengdist ekki kennaranámi. Þetta er það vandamál sem blasir við öllum kennarastéttum, meðalaldur kennara fer hækkandi og nýliðun í stéttinni er langt frá því að vera ásættanleg. Það eru alltaf einstaklingar sem ákveða að verða kennarar og þegar þeir mótmæla lágum launum er því alltaf skellt framan í þá að þeir hafi vitað út í hvað þeir væru að fara. Það er mjög stórt vandamál hvað það eru margir kennarar óánægðir með starf sitt vegna lágra launa. En það er grafalvarlegt hversu lítil nýliðun er í kennarastéttinni. Hversu margir menntaðir kennarar verða starfandi í menntastofnunum eftir 10 ár? Núverandi kennarar eru að flýja stéttina og það er lítil nýliðun. Því hvatinn fyrir að velja kennaranám er ekki mikill launalega séð. Lífshamingja fólks utan vinnutíma á svo gríðarlega stóran þátt í ánægju þess innan vinnutíma að það dugar ekki lengur að selja kennarastarfið upp á skemmtanagildi starfsins. Það þarf meira til, það þarf betri kjör. Auðvitað er fullt af öðrum störfum með laun sem eru ekki nægilega há miðað við það nám og vinnu sem liggur að baki. Það er efni í aðra pistla en er ekki hluti af þessum. Ég hef ekki reynslu af þeim störfum. Ég hef reynslu af þessu og get deilt henni. Ég vona að þetta veki fólk með vald til að breyta þessu til umhugsunar. Hver veit, það gæti verið að ég reyni að komast í stöðu til að breyta þessu, það borgar allavega betur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þegar hjarðhegðun skyggir á skynsemi: Tökum upplýsta ákvörðun! Birta María Aðalsteinsdóttir Skoðun Grípur Bjarni tækifærið? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Rangfærslur bæjarstjóra Stefán Georgsson Skoðun Vopnakaup eru landráð Hildur Þórðardóttir Skoðun Er öldrunarhjúkrun gefandi? Ólína Kristín Jónsdóttir Skoðun Halldór 19.10.24 Halldór Þarf háskólamenntað fólk til að kenna litlum börnum? Aldís Björk Óskarsdóttir Skoðun Rödd skynseminnar Hjördís Guðný Guðmundsdóttir Skoðun Hættum þessu bulli – enga strúta hér á landi Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Er forsvaranlegt að kjósa Framsóknarflokkinn? Reynir Böðvarsson Skoðun Skoðun Skoðun Grípur Bjarni tækifærið? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Þegar hjarðhegðun skyggir á skynsemi: Tökum upplýsta ákvörðun! Birta María Aðalsteinsdóttir skrifar Skoðun Rangfærslur bæjarstjóra Stefán Georgsson skrifar Skoðun Er öldrunarhjúkrun gefandi? Ólína Kristín Jónsdóttir skrifar Skoðun Vopnakaup eru landráð Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Rödd skynseminnar Hjördís Guðný Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Menntun er fjárfesting í framtíðinni Geir Sigurðsson skrifar Skoðun Í átt að betra Íslandi – stjórnmál sem skila árangri Guðmundur Þórir Sigurðsson skrifar Skoðun Meiri eftirspurn eftir lausnum en rifrildum um húsnæðismál Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hættum þessu bulli – enga strúta hér á landi Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Gerum íslensku að kosningamáli Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Svikinn héri að hætti hússins — Ekki lýðræðisveisla Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun Ætlum við að þjónusta og meðhöndla og meðferða börn í vanda í bílskúr næst? Barnamálaráðherra axlaðu ábyrgð og segðu af þér! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Öðruvísi Íslendingar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir skrifar Skoðun Þarf háskólamenntað fólk til að kenna litlum börnum? Aldís Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til ríkissaksóknara og forseta Hæstaréttar Guðbjörn Jónsson skrifar Skoðun Það er komið nóg Bozena Raczkowska skrifar Skoðun Sögur ísraelska hermannsins Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Goðsögnin um að fara áfram Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Kennarastarfið Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir skrifar Skoðun Fullveldi Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Að halda niðri launum og lifa á loftinu Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Vá! Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun „Hver sagði þér að heimurinn væri réttlátur?“ Davíð Bergmann skrifar Sjá meira
Að útskrifast með stúdentspróf er skemmtileg upplifun en þeir dagar sem koma á undan og eftir þá lífsreynslu geta verið erfiðir. Val á háskólanámi getur verið ansi strembið og erfitt ferli fyrir flesta. Það eru margir þættir sem stúdentar hugsa um við val sitt. Ég hef verið svo lánsamur að hafa öðlast gríðarlega reynslu sem sumarstarfsmaður á leikskóla og fengið að kynnast þeirri starfsemi sem þar fer fram. Eftir þessi kynni mín þá get ég ekki annað en borið gríðarlega djúpa virðingu fyrir leikskólastarfsmönnum. Þrátt fyrir að vinir mínir hafi oft átt erfitt með því að trúa mér þegar ég sagðist vera gjörsamlega búinn á því eftir vinnudaginn. Ég meina hvernig er hægt að verða þreyttur á því að lesa, púsla, lita og perla með litlum börnum. Sannleikurinn er einfaldlega svo fjarri lagi. Það er líka erfitt að útskýra fyrir þeim áreitið, hávaðann og álagið sem maður finnur fyrir á meðan á vinnutímanum stendur. En það er líka erfitt að útskýra þá hamingju sem maður finnur fyrir eftir að hafa talið sig hafa gert eitthvað sem skiptir miklu máli. Það er einstaklega gefandi starf. Ég hef líklega tekið þátt í að móta einstaklinga sem gætu orðið læknar, forsetar, stjórnmálamenn eða jafnvel kennarar. Við munum líklega þurfa fleiri af þeim. Því staðreyndin er sú að hvatning fyrir nýliðun er ekki mikil í formi launa í kennarastéttinni. Ástandið er t.d. gríðarlega alvarlegt í grunnskólum landsins, leikskólum landsins og í rauninni öllu menntakerfinu. Þótt mér finnist gaman að starfa á leikskóla hef ég mestar áhyggjur af laununum. Mér finnst fullt af öðrum hlutum skemmtilegir og áhugaverðir sem ég get starfað við og fengið hagstæðari laun. Ég veit að maður á ekki að hugsa mikið um peninga. En sem ungur einstaklingur er ég hræddur. Ég er hræddur um að geta ekki haldið uppi framtíðarfjölskyldu minni. Ég er hræddur um að ég geti ekki ferðast og gert skemmtilega hluti því ég er enn að borga af lánum. Ég er hræddur um að eiga ekkert í húsinu mínu eða íbúð. Svo þegar ég stóð frammi fyrir því að taka ákvörðun um nám þá fannst mér ekki spennandi að skuldbinda mig í fimm ára nám með öllu því sem gæti fylgt í formi námslána og öðrum kostnaði þegar launin eru svona lág. Þetta má einnig heimfæra yfir á grunnskóla- og framhaldsskólakennslu. Ekki fá þeir mikið betur borgað heldur. Ég tók því ákvörðun sem ég taldi henta mér best út frá áhugasviði og framtíðarhorfum mínum. Sú ákvörðun tengdist ekki kennaranámi. Þetta er það vandamál sem blasir við öllum kennarastéttum, meðalaldur kennara fer hækkandi og nýliðun í stéttinni er langt frá því að vera ásættanleg. Það eru alltaf einstaklingar sem ákveða að verða kennarar og þegar þeir mótmæla lágum launum er því alltaf skellt framan í þá að þeir hafi vitað út í hvað þeir væru að fara. Það er mjög stórt vandamál hvað það eru margir kennarar óánægðir með starf sitt vegna lágra launa. En það er grafalvarlegt hversu lítil nýliðun er í kennarastéttinni. Hversu margir menntaðir kennarar verða starfandi í menntastofnunum eftir 10 ár? Núverandi kennarar eru að flýja stéttina og það er lítil nýliðun. Því hvatinn fyrir að velja kennaranám er ekki mikill launalega séð. Lífshamingja fólks utan vinnutíma á svo gríðarlega stóran þátt í ánægju þess innan vinnutíma að það dugar ekki lengur að selja kennarastarfið upp á skemmtanagildi starfsins. Það þarf meira til, það þarf betri kjör. Auðvitað er fullt af öðrum störfum með laun sem eru ekki nægilega há miðað við það nám og vinnu sem liggur að baki. Það er efni í aðra pistla en er ekki hluti af þessum. Ég hef ekki reynslu af þeim störfum. Ég hef reynslu af þessu og get deilt henni. Ég vona að þetta veki fólk með vald til að breyta þessu til umhugsunar. Hver veit, það gæti verið að ég reyni að komast í stöðu til að breyta þessu, það borgar allavega betur.
Þegar hjarðhegðun skyggir á skynsemi: Tökum upplýsta ákvörðun! Birta María Aðalsteinsdóttir Skoðun
Skoðun Þegar hjarðhegðun skyggir á skynsemi: Tökum upplýsta ákvörðun! Birta María Aðalsteinsdóttir skrifar
Skoðun Meiri eftirspurn eftir lausnum en rifrildum um húsnæðismál Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Ætlum við að þjónusta og meðhöndla og meðferða börn í vanda í bílskúr næst? Barnamálaráðherra axlaðu ábyrgð og segðu af þér! Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar
Þegar hjarðhegðun skyggir á skynsemi: Tökum upplýsta ákvörðun! Birta María Aðalsteinsdóttir Skoðun