Stjórnmál og aðferðafræði hönnunar Ingibjörg Gréta Gísladóttir skrifar 28. september 2016 09:00 Fyrir nokkrum árum kom út bókin Change by Design eftir Tim Brown, forstjóra IDEO, þar sem hann ræddi um aðferðafræði hönnunar (e. design thinking), hvernig hún gæti umbreytt fyrirtækjum og stofnunum og hvatt til nýsköpunar. Nú þegar við búum okkur undir kosningar og stjórnmálaflokkar keppast við að markaðssetja sig fyrir okkur kjósendum, verður mér oft hugsað til þessarar bókar og velti ég því fyrir mér hvernig það væri ef aðferðafræði hönnunar væri notuð í stjórnmálum og á vinnustaðnum Alþingi. Það er áhugavert að ræða málefnin með lokaniðurstöðuna í huga, fara í ferðalag til framtíðar og velja viljandi aðferðina til að ná ákveðinni niðurstöðu í stað þess að rífast um hvað og hvernig. Gefum okkur að aðferðafræði hönnunar væri valin í vinnuhópi um nýtt hátæknisjúkrahús. Þá þyrfti að spyrja hvernig við sæjum sjúkrahúsið eftir 50 ár og þá mögulega þróun á þjónustu og umhverfi þess. Ef við verðum komin með sjálfkeyrandi sjúkrabíla, hvernig þyrfti aðkoman að vera og gatnakerfið í kring um spítalann? Ef sjúkraþyrlur verða orðnar fljúgandi sjúkrabílar sem lentu á bílastæði fyrir utan spítalann, hvar þyrftu slík sjúkrabílastæði að vera, hvernig kæmu þeir síðan að spítalanum? Væru sjúkrabílaundirgöng álitlegur kostur til að komast beint inn í móttöku? Ef svo er, hvers þarf að gæta svo það gangi upp? Ef tæknin verður komin á þann stað að hægt verði að tengja armband við sjúklinga strax í sjúkrabílnum og lesa þannig allar upplýsingar fljótt og örugglega í gegnum upplýsingakerfi spítalans, væri það örugg aðferð? Hver yrði upplifun starfsfólks og sjúklinga í þessu ferli? Gætu upplýsingar farið beint til nánasta aðstandanda sem viðkomandi sjúklingur hefur valið inni á sínu sjúkrasvæði og uppfærist árlega við gerð skattaskýrslunnar? Þegar leitast er við að svara spurningum sem þessum, þarf að átta sig á hvað þarf að hanna til að slíkt gæti orðið að veruleika. Hvað og hvernig eru spurningar sem ýta undir nýsköpun. Hér er ekki ætlunin að koma með tillögur varðandi hátæknisjúkrahúsið heldur eingöngu spinna upp mögulegar samræður í þverfaglegu teymi þar sem aðferðafræði hönnunar er höfð að leiðarljósi. Þessi aðferðafræði býður upp á forvitnilegar tilraunir, fleiri möguleika og nýsköpun. Ef alþingismenn ynnu í þverpólitískum teymum, kölluðu ekki eingöngu eftir áliti hagsmunaaðila heldur nýttu sér einnig aðferðafræði hönnunar til að vinna að heildarsýn og mögulegum sviðsmyndum sem nýttar væru við ákvarðanir, gætu niðurstöðurnar orðið aðrar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Óhæfur leiðtogi? Franklín Ernir Kristjánsson Skoðun Loksins, Gunnar Bragi! Einar G. Harðarson Skoðun Skynsemi Sigmundar Davíðs rýnd – Er ESB aðild/Evra tóm tjara? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Hvorki útlendingahatur né gestrisni Hildur Þórðardóttir Skoðun Ísland þarf ríkisstjórn um almannahagsmuni – ekki sérhagsmuni Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Kílómetragjald: Gjöf fyrir marga, refsiskattur fyrir aðra Ágústa Ágústsdóttir Skoðun Menntakerfið í öfuga átt við atvinnulífið: Hvers vegna eykst álag á nemendur á meðan vinnuvikan styttist? Karl Liljendal Hólmgeirsson Skoðun Þau eru við, við erum þau Arnar Eggert Thoroddsen Skoðun Sömu rök og styðja rétt kvenna til þungunarrofs eiga við um dánaraðstoð Ingrid Kuhlman,Steinar Harðarson Skoðun Vaxandi stríðsátök, en með íslenskum vopnum? Eldur Smári Kristinsson Skoðun Skoðun Skoðun Óljós viðurkenning þrátt fyrir stefnu stjórnvalda Sandra B. Franks skrifar Skoðun Sömu rök og styðja rétt kvenna til þungunarrofs eiga við um dánaraðstoð Ingrid Kuhlman,Steinar Harðarson skrifar Skoðun Vaxandi stríðsátök, en með íslenskum vopnum? Eldur Smári Kristinsson skrifar Skoðun Ísland þarf ríkisstjórn um almannahagsmuni – ekki sérhagsmuni Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þau eru við, við erum þau Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Óhæfur leiðtogi? Franklín Ernir Kristjánsson skrifar Skoðun Loksins, Gunnar Bragi! Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Skynsemi Sigmundar Davíðs rýnd – Er ESB aðild/Evra tóm tjara? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Hvorki útlendingahatur né gestrisni Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Menntakerfið í öfuga átt við atvinnulífið: Hvers vegna eykst álag á nemendur á meðan vinnuvikan styttist? Karl Liljendal Hólmgeirsson skrifar Skoðun Er ekki einokun Háskóla Íslands óviðunandi? Helga Dögg Sverrisdóttir skrifar Skoðun Kílómetragjald: Gjöf fyrir marga, refsiskattur fyrir aðra Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Róttækar og tafarlausar umbætur Arnar þór Jónsson,Kári Allansson skrifar Skoðun Afleiðingar ríkisafskipta: Af hverju skaðleg einokun er ekki til á frjálsum markaði Eiríkur Magnússon skrifar Skoðun Er verið að blekkja fólk? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Það er ekkert til sem heitir full vinnustytting með 15 mínútna neysluhléi Jóhanna Helgadóttir skrifar Skoðun Um blöndun menningarheima Ugla Stefanía Kristjönudóttir Jónsdóttir skrifar Skoðun Ökuskírteini á hval Sigursteinn Másson skrifar Skoðun Barningur smáframleiðenda Fjóla Einarsdóttir skrifar Skoðun Erum við í ofbeldissambandi? Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Ó nei, ekki aftur! Leyfisveitingar fyrir Hvammsvirkjun Margrét Erlendsdóttir skrifar Skoðun Siddhi: Yfirnáttúrulegir hæfileikar Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Innviðaskuldin mikla Grímur Atlason skrifar Skoðun Umsókn um stöðu kennara í (vonandi) nálægri framtíð Heiða Ingunn Þorgeirsdóttir skrifar Skoðun Sögur Hannesar Hólmsteins Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Hvað gerist svo? Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Hernaðurinn gegn skólunum Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Látum gusta um sjónvarpssalina og loftum út á Alþingi Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Hegðaði sér eins og einræðisherra Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hættum við að geta hugsað? Þorsteinn Siglaugsson,GPT-4 skrifar Sjá meira
Fyrir nokkrum árum kom út bókin Change by Design eftir Tim Brown, forstjóra IDEO, þar sem hann ræddi um aðferðafræði hönnunar (e. design thinking), hvernig hún gæti umbreytt fyrirtækjum og stofnunum og hvatt til nýsköpunar. Nú þegar við búum okkur undir kosningar og stjórnmálaflokkar keppast við að markaðssetja sig fyrir okkur kjósendum, verður mér oft hugsað til þessarar bókar og velti ég því fyrir mér hvernig það væri ef aðferðafræði hönnunar væri notuð í stjórnmálum og á vinnustaðnum Alþingi. Það er áhugavert að ræða málefnin með lokaniðurstöðuna í huga, fara í ferðalag til framtíðar og velja viljandi aðferðina til að ná ákveðinni niðurstöðu í stað þess að rífast um hvað og hvernig. Gefum okkur að aðferðafræði hönnunar væri valin í vinnuhópi um nýtt hátæknisjúkrahús. Þá þyrfti að spyrja hvernig við sæjum sjúkrahúsið eftir 50 ár og þá mögulega þróun á þjónustu og umhverfi þess. Ef við verðum komin með sjálfkeyrandi sjúkrabíla, hvernig þyrfti aðkoman að vera og gatnakerfið í kring um spítalann? Ef sjúkraþyrlur verða orðnar fljúgandi sjúkrabílar sem lentu á bílastæði fyrir utan spítalann, hvar þyrftu slík sjúkrabílastæði að vera, hvernig kæmu þeir síðan að spítalanum? Væru sjúkrabílaundirgöng álitlegur kostur til að komast beint inn í móttöku? Ef svo er, hvers þarf að gæta svo það gangi upp? Ef tæknin verður komin á þann stað að hægt verði að tengja armband við sjúklinga strax í sjúkrabílnum og lesa þannig allar upplýsingar fljótt og örugglega í gegnum upplýsingakerfi spítalans, væri það örugg aðferð? Hver yrði upplifun starfsfólks og sjúklinga í þessu ferli? Gætu upplýsingar farið beint til nánasta aðstandanda sem viðkomandi sjúklingur hefur valið inni á sínu sjúkrasvæði og uppfærist árlega við gerð skattaskýrslunnar? Þegar leitast er við að svara spurningum sem þessum, þarf að átta sig á hvað þarf að hanna til að slíkt gæti orðið að veruleika. Hvað og hvernig eru spurningar sem ýta undir nýsköpun. Hér er ekki ætlunin að koma með tillögur varðandi hátæknisjúkrahúsið heldur eingöngu spinna upp mögulegar samræður í þverfaglegu teymi þar sem aðferðafræði hönnunar er höfð að leiðarljósi. Þessi aðferðafræði býður upp á forvitnilegar tilraunir, fleiri möguleika og nýsköpun. Ef alþingismenn ynnu í þverpólitískum teymum, kölluðu ekki eingöngu eftir áliti hagsmunaaðila heldur nýttu sér einnig aðferðafræði hönnunar til að vinna að heildarsýn og mögulegum sviðsmyndum sem nýttar væru við ákvarðanir, gætu niðurstöðurnar orðið aðrar.
Ísland þarf ríkisstjórn um almannahagsmuni – ekki sérhagsmuni Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun
Menntakerfið í öfuga átt við atvinnulífið: Hvers vegna eykst álag á nemendur á meðan vinnuvikan styttist? Karl Liljendal Hólmgeirsson Skoðun
Sömu rök og styðja rétt kvenna til þungunarrofs eiga við um dánaraðstoð Ingrid Kuhlman,Steinar Harðarson Skoðun
Skoðun Sömu rök og styðja rétt kvenna til þungunarrofs eiga við um dánaraðstoð Ingrid Kuhlman,Steinar Harðarson skrifar
Skoðun Ísland þarf ríkisstjórn um almannahagsmuni – ekki sérhagsmuni Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Menntakerfið í öfuga átt við atvinnulífið: Hvers vegna eykst álag á nemendur á meðan vinnuvikan styttist? Karl Liljendal Hólmgeirsson skrifar
Skoðun Afleiðingar ríkisafskipta: Af hverju skaðleg einokun er ekki til á frjálsum markaði Eiríkur Magnússon skrifar
Skoðun Það er ekkert til sem heitir full vinnustytting með 15 mínútna neysluhléi Jóhanna Helgadóttir skrifar
Ísland þarf ríkisstjórn um almannahagsmuni – ekki sérhagsmuni Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun
Menntakerfið í öfuga átt við atvinnulífið: Hvers vegna eykst álag á nemendur á meðan vinnuvikan styttist? Karl Liljendal Hólmgeirsson Skoðun
Sömu rök og styðja rétt kvenna til þungunarrofs eiga við um dánaraðstoð Ingrid Kuhlman,Steinar Harðarson Skoðun