Nokkur orð um jafnrétti Erla Björg Guðmundsdóttir skrifar 5. október 2016 14:48 Flesta daga finnst mér við hafa náð nokkuð langt í jafnréttismálum á Íslandi og amk. á hverju 10 ára tímabili sé merkjanlegur munur til hins betra. Ég man eftir því, sem barn, að hafa skammað mömmu mína fyrir að vera ekki nægilega þakklát fyrir það að pabbi skyldi yfirleitt taka þátt í heimilisstörfum. Ég man að þá spurði hún hvort mér þætti að það ætti að þakka körlum fyrir að taka þátt í sameiginlegu heimilishaldi. Ég hafði aldrei velt því fyrir mér, afhverju konur vinna fleiri störf á heimilum en karlar. Ég sá bara að þannig var það á flestum öðrum stöðum og mín upplifun var á þann veg að pabbi hlyti að vera að hjálpa mömmu með verkefnin hennar. Við hjónin göngum jafnt í öll heimilisverk og höfum lagt áherslu á að börnin okkar taki þátt í þeim líka. Heimilisstörf þarf að læra og með þátttöku í þeim finna börnin að það munar um þau og að þau skipta máli í fjölskyldunni. Einu sinni spurði ég son minn, þá níu ára, hvort það væri ekki hans dagur í þvottahúsinu og hvort hann ætti ekki eftir að ganga frá þvottinum af snúrunni. Hann snéri sér að mér hinn versti og tilkynnti mér að ég væri húsmóðir á heimilinu og það væri mitt verkefni en ekki hans að ganga frá þvotti. Ég hef ekki hugmynd um hvaðan þessi forpokaða karlremba míns níu ára gamla sonar var sprottin en kannski skrifar hann sjálfur um það pistil að 30 árum liðnum. Drengurinn er flinkur í þvottinum og almennt liðtækur í heimilisstörfum og sannarlega vona ég að eftir 30 ár þurfi ekki greinaskrif til að minna á mikilvægi jafnréttis. Við höfum ekki náð jafnrétti á Íslandi. Erfið staða feðra í forsjármálum, kynbundinn launamunur og ójafnt hlutfall karla og kvenna í stjórnunarstöðum eru bara nokkur dæmi sem sanna að við megum ekki sofna á verðinum og betur má ef duga skal. Rannsóknir sýna að eitt af því sem hefur áhrif eru væntingar. Við þurfum að hafa væntingar til kvenna og fyrirmyndir eru gríðarlega mikilvægar. Þeir yfirmenn sem hafa konur sem samstarfsmenn geta brotið valda- og möguleikakerfið með því að gefa konunum sömu tækifæri og körlunum. Reyndin er sú að það er hvorutveggja í senn uppbyggjandi og efnahagslega skynsamlegt. Á fundi kvennahreyfingar Samfylkingarinnar í lok september sl. rakti Sigríður Ingibjörg Ingadóttir hvernig það var Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, sem fól Jóhönnu Sigurðardóttur að verða forsætisráðherra í minnihlutastjórn í febrúar 2009 og að það hafi verið fyrsta ríkisstjórnin á Íslandi með jöfnum kynjahlutföllum. Það var Jóhanna sem skipaði Oddnýju Harðardóttur fjármálaráðherra áramótin 2011/2012 og fól þar með fyrstu konunni að gegna því veigamikla embætti. Ég er stolt af því að Samfylkingin skuli vera feminískur flokkur og mér þykir vænt um að fá að tilheyra þeim glæsilega hópi karla og kvenna sem vilja berjast fyrir jöfnuði á öllum sviðum samfélagsins. Mikið þætti mér vænt um ef þú myndir kjósa okkur. Erla Björg Guðmundsdóttir Skipar 2. sæti á lista Samfylkingar í NA kjördæmi Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ég stend með kennurum Jón Gnarr Skoðun Þegar hjarðhegðun skyggir á skynsemi: Tökum upplýsta ákvörðun! Birta María Aðalsteinsdóttir Skoðun Grípur Bjarni tækifærið? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Er forsvaranlegt að kjósa Framsóknarflokkinn? Reynir Böðvarsson Skoðun Kennarar eru alls konar Anton Már Gylfason Skoðun Ætlar heilbrigðisráðherra að lögleiða kannabis? Gunnar Dan Wiium Skoðun Eini lýðræðislegi flokkur? Haraldur Tristan Gunnarsson Skoðun Píratar og járnlögmál fámennisstjórna Jóhann Hauksson Skoðun Rangfærslur bæjarstjóra Stefán Georgsson Skoðun Til ástarinnar til lýðræðis Wiktoria Joanna Ginter Skoðun Skoðun Skoðun Við verðum að viðhalda vegum Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun Ferðaþjónustan og fyrirsjáanleikinn Pétur Óskarsson skrifar Skoðun Sjávarorka; stefnuleysi og fordómar flokkanna Valdimar Össurarson skrifar Skoðun Ætlar heilbrigðisráðherra að lögleiða kannabis? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Píratar og járnlögmál fámennisstjórna Jóhann Hauksson skrifar Skoðun Til ástarinnar til lýðræðis Wiktoria Joanna Ginter skrifar Skoðun Eini lýðræðislegi flokkur? Haraldur Tristan Gunnarsson skrifar Skoðun Ég stend með kennurum Jón Gnarr skrifar Skoðun Kennarar eru alls konar Anton Már Gylfason skrifar Skoðun Er forsvaranlegt að kjósa Framsóknarflokkinn? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Grípur Bjarni tækifærið? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Þegar hjarðhegðun skyggir á skynsemi: Tökum upplýsta ákvörðun! Birta María Aðalsteinsdóttir skrifar Skoðun Rangfærslur bæjarstjóra Stefán Georgsson skrifar Skoðun Er öldrunarhjúkrun gefandi? Ólína Kristín Jónsdóttir skrifar Skoðun Vopnakaup eru landráð Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Rödd skynseminnar Hjördís Guðný Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Menntun er fjárfesting í framtíðinni Geir Sigurðsson skrifar Skoðun Í átt að betra Íslandi – stjórnmál sem skila árangri Guðmundur Þórir Sigurðsson skrifar Skoðun Meiri eftirspurn eftir lausnum en rifrildum um húsnæðismál Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hættum þessu bulli – enga strúta hér á landi Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Gerum íslensku að kosningamáli Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Svikinn héri að hætti hússins — Ekki lýðræðisveisla Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun Ætlum við að þjónusta og meðhöndla og meðferða börn í vanda í bílskúr næst? Barnamálaráðherra axlaðu ábyrgð og segðu af þér! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Öðruvísi Íslendingar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir skrifar Skoðun Þarf háskólamenntað fólk til að kenna litlum börnum? Aldís Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til ríkissaksóknara og forseta Hæstaréttar Guðbjörn Jónsson skrifar Skoðun Það er komið nóg Bozena Raczkowska skrifar Skoðun Sögur ísraelska hermannsins Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir skrifar Sjá meira
Flesta daga finnst mér við hafa náð nokkuð langt í jafnréttismálum á Íslandi og amk. á hverju 10 ára tímabili sé merkjanlegur munur til hins betra. Ég man eftir því, sem barn, að hafa skammað mömmu mína fyrir að vera ekki nægilega þakklát fyrir það að pabbi skyldi yfirleitt taka þátt í heimilisstörfum. Ég man að þá spurði hún hvort mér þætti að það ætti að þakka körlum fyrir að taka þátt í sameiginlegu heimilishaldi. Ég hafði aldrei velt því fyrir mér, afhverju konur vinna fleiri störf á heimilum en karlar. Ég sá bara að þannig var það á flestum öðrum stöðum og mín upplifun var á þann veg að pabbi hlyti að vera að hjálpa mömmu með verkefnin hennar. Við hjónin göngum jafnt í öll heimilisverk og höfum lagt áherslu á að börnin okkar taki þátt í þeim líka. Heimilisstörf þarf að læra og með þátttöku í þeim finna börnin að það munar um þau og að þau skipta máli í fjölskyldunni. Einu sinni spurði ég son minn, þá níu ára, hvort það væri ekki hans dagur í þvottahúsinu og hvort hann ætti ekki eftir að ganga frá þvottinum af snúrunni. Hann snéri sér að mér hinn versti og tilkynnti mér að ég væri húsmóðir á heimilinu og það væri mitt verkefni en ekki hans að ganga frá þvotti. Ég hef ekki hugmynd um hvaðan þessi forpokaða karlremba míns níu ára gamla sonar var sprottin en kannski skrifar hann sjálfur um það pistil að 30 árum liðnum. Drengurinn er flinkur í þvottinum og almennt liðtækur í heimilisstörfum og sannarlega vona ég að eftir 30 ár þurfi ekki greinaskrif til að minna á mikilvægi jafnréttis. Við höfum ekki náð jafnrétti á Íslandi. Erfið staða feðra í forsjármálum, kynbundinn launamunur og ójafnt hlutfall karla og kvenna í stjórnunarstöðum eru bara nokkur dæmi sem sanna að við megum ekki sofna á verðinum og betur má ef duga skal. Rannsóknir sýna að eitt af því sem hefur áhrif eru væntingar. Við þurfum að hafa væntingar til kvenna og fyrirmyndir eru gríðarlega mikilvægar. Þeir yfirmenn sem hafa konur sem samstarfsmenn geta brotið valda- og möguleikakerfið með því að gefa konunum sömu tækifæri og körlunum. Reyndin er sú að það er hvorutveggja í senn uppbyggjandi og efnahagslega skynsamlegt. Á fundi kvennahreyfingar Samfylkingarinnar í lok september sl. rakti Sigríður Ingibjörg Ingadóttir hvernig það var Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, sem fól Jóhönnu Sigurðardóttur að verða forsætisráðherra í minnihlutastjórn í febrúar 2009 og að það hafi verið fyrsta ríkisstjórnin á Íslandi með jöfnum kynjahlutföllum. Það var Jóhanna sem skipaði Oddnýju Harðardóttur fjármálaráðherra áramótin 2011/2012 og fól þar með fyrstu konunni að gegna því veigamikla embætti. Ég er stolt af því að Samfylkingin skuli vera feminískur flokkur og mér þykir vænt um að fá að tilheyra þeim glæsilega hópi karla og kvenna sem vilja berjast fyrir jöfnuði á öllum sviðum samfélagsins. Mikið þætti mér vænt um ef þú myndir kjósa okkur. Erla Björg Guðmundsdóttir Skipar 2. sæti á lista Samfylkingar í NA kjördæmi
Þegar hjarðhegðun skyggir á skynsemi: Tökum upplýsta ákvörðun! Birta María Aðalsteinsdóttir Skoðun
Skoðun Þegar hjarðhegðun skyggir á skynsemi: Tökum upplýsta ákvörðun! Birta María Aðalsteinsdóttir skrifar
Skoðun Meiri eftirspurn eftir lausnum en rifrildum um húsnæðismál Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Ætlum við að þjónusta og meðhöndla og meðferða börn í vanda í bílskúr næst? Barnamálaráðherra axlaðu ábyrgð og segðu af þér! Davíð Bergmann skrifar
Þegar hjarðhegðun skyggir á skynsemi: Tökum upplýsta ákvörðun! Birta María Aðalsteinsdóttir Skoðun