Hvað varð um turnana? Ari Tryggvason skrifar 9. desember 2016 07:00 Á fullveldisdaginn, 1. desember síðastliðinn, birtist grein hér í blaðinu eftir Sölva Jónsson; Dagurinn þegar Bandaríkin réðust á sjálf sig. Mig langar til að impra á nokkrum atriðum af því tilefni. Viss tvíhyggja hefur ríkt í viðbrögðum við þennan atburð, 11. september 2001. Annars vegar eru þeir sem taka hina opinberu skýringu góða og gilda, skýringu stjórnvalda, hins vegar þeir sem gera það ekki og telja útilokað að tvíburaturnarnir hafi hrunið vegna brennandi flugvélaeldsneytis. Sá síðari er eins konar regnhlífarsamtök ýmissa hópa sem kalla sig „911-truthmovements“. Málflutningurinn þar hefur einkennst af því að árásirnar hafi verið innanbúðarverk, eins og titill greinar Sölva vísar til. Og í framhaldi af því, að byggingarnar, tvíburaturnarnir ásamt byggingu 7 (47 hæða), hafi verið eyðilagðar með skipulegum hætti, sprengiaðgerðum. Nú nefni ég til sögunnar, þriðja kostinn, sem reyndar hefur orðið fyrir miklu aðkasti frá báðum hinum fylkingunum. Þetta er kona að nafni Judy Wood. Menntun hennar gerir hana einstaklega hæfa til að rannsaka þennan atburð. Hún er byggingarverkfræðingur, véltæknifræðingur ásamt því að vera doktor í efnaverkfræði með sérhæfingu á samruna ólíkra efna. Judy Wood hóf að rannsaka þennan atburð frá fyrsta degi, afraksturinn birtist 2008 með bók hennar Where did the Towers go? Evidence of direct free-ener technology on 9/11. Þar sýnir hún fram á, að hvorki brennandi flugvélaeldsneyti, né sprengiefni af nokkru tagi, geti útskýrt hvað gerðist. Þó engar sannanir hafi fundist, hvorki um aðkomu flugvéla né sprengiefna, í „hruni“ bygginganna, er ekki þar með sagt að slík fyrirbæri hafi ekki komið við sögu. Að eyðileggja byggingu með sprengiaðgerðum er flókið verk og getur auðveldlega farið úrskeiðis. Að koma 110 hæða tvíburaturnum fullkomlega lóðrétt niður í grunnflöt sinn með sprengjum, er útilokað. Í öðru lagi væri mjög erfitt ef ekki ómögulegt, að samhæfa slíkar aðgerðir með fjarstýringu. Að auki væri undirbúningurinn svo viðamikill og tímafrekur, að slíkt færi varla framhjá nokkrum manni. Ekkert af þessu stemmir við það sem gerðist. Byggingarnar hrundu ekki, þær urðu að dufti. Hvor tvíburaturn vó u.þ.b. 500 þúsund tonn. Báðir turnarnir, ásamt WTC-7 vógu vel yfir milljón tonn. Ef allt þetta hlass hefði fallið óhindrað til jarðar, hefði það valdið því að undirlagið, sem líkja má við baðkar, hefði brostið og Hudsonáin flætt inn á Manhattan. Ekkert slíkt gerðist, meira að segja varð neðanjarðarkerfið undir byggingunum nánast óskemmt. „Hrunið“ mældist mjög lítið á jarðskjálftamælum. Fleiri byggingar eyðilögðust eða skemmdust verulega í WTC-samstæðunni, WTC-3 (22 hæða) og WTC-4 (9 hæða), eyðilögðust að mestu. WTC-5 (9 hæða) og WTC-6 (8 hæða) skemmdust verulega. Að lokum vitna ég í bók Judy Wood á bls. 171, þar sem Jay Jonas brunaliði, lýsir upplifun sinni. Hann komst af ásamt þrettán öðrum félögum sínum: „Ég skimaði um allt í kringum mig og sagði, strákar! Það voru víst 106 hæðir fyrir ofan okkur og nú sé ég sólarljósið .... Ekkert er fyrir ofan okkur. Þetta háhýsi er ekki lengur til. Þetta voru stærstu skrifstofubyggingar veraldar og ég sé ekki eitt einasta skrifborð eða skrifstofustól eða þá síma, ekki neitt.“ Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þarf háskólamenntað fólk til að kenna litlum börnum? Aldís Björk Óskarsdóttir Skoðun Svikinn héri að hætti hússins — Ekki lýðræðisveisla Hjörtur Hjartarson Skoðun Halldór 19.10.24 Halldór Ætlum við að þjónusta og meðhöndla og meðferða börn í vanda í bílskúr næst? Barnamálaráðherra axlaðu ábyrgð og segðu af þér! Davíð Bergmann Skoðun Rödd skynseminnar Hjördís Guðný Guðmundsdóttir Skoðun Hættum þessu bulli – enga strúta hér á landi Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Gerum íslensku að kosningamáli Eiríkur Rögnvaldsson Skoðun Meiri eftirspurn eftir lausnum en rifrildum um húsnæðismál Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Í átt að betra Íslandi – stjórnmál sem skila árangri Guðmundur Þórir Sigurðsson Skoðun Menntun er fjárfesting í framtíðinni Geir Sigurðsson Skoðun Skoðun Skoðun Rangfærslur bæjarstjóra Stefán Georgsson skrifar Skoðun Er öldrunarhjúkrun gefandi? Ólína Kristín Jónsdóttir skrifar Skoðun Vopnakaup eru landráð Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Rödd skynseminnar Hjördís Guðný Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Menntun er fjárfesting í framtíðinni Geir Sigurðsson skrifar Skoðun Í átt að betra Íslandi – stjórnmál sem skila árangri Guðmundur Þórir Sigurðsson skrifar Skoðun Meiri eftirspurn eftir lausnum en rifrildum um húsnæðismál Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hættum þessu bulli – enga strúta hér á landi Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Gerum íslensku að kosningamáli Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Svikinn héri að hætti hússins — Ekki lýðræðisveisla Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun Ætlum við að þjónusta og meðhöndla og meðferða börn í vanda í bílskúr næst? Barnamálaráðherra axlaðu ábyrgð og segðu af þér! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Öðruvísi Íslendingar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir skrifar Skoðun Þarf háskólamenntað fólk til að kenna litlum börnum? Aldís Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til ríkissaksóknara og forseta Hæstaréttar Guðbjörn Jónsson skrifar Skoðun Það er komið nóg Bozena Raczkowska skrifar Skoðun Sögur ísraelska hermannsins Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Goðsögnin um að fara áfram Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Kennarastarfið Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir skrifar Skoðun Fullveldi Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Að halda niðri launum og lifa á loftinu Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Vá! Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun „Hver sagði þér að heimurinn væri réttlátur?“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Í upphafi kosningabaráttu Heimir Pálsson skrifar Skoðun Ert þú ég eða verð ég þú Júlíus Birgir Jóhannsson skrifar Sjá meira
Á fullveldisdaginn, 1. desember síðastliðinn, birtist grein hér í blaðinu eftir Sölva Jónsson; Dagurinn þegar Bandaríkin réðust á sjálf sig. Mig langar til að impra á nokkrum atriðum af því tilefni. Viss tvíhyggja hefur ríkt í viðbrögðum við þennan atburð, 11. september 2001. Annars vegar eru þeir sem taka hina opinberu skýringu góða og gilda, skýringu stjórnvalda, hins vegar þeir sem gera það ekki og telja útilokað að tvíburaturnarnir hafi hrunið vegna brennandi flugvélaeldsneytis. Sá síðari er eins konar regnhlífarsamtök ýmissa hópa sem kalla sig „911-truthmovements“. Málflutningurinn þar hefur einkennst af því að árásirnar hafi verið innanbúðarverk, eins og titill greinar Sölva vísar til. Og í framhaldi af því, að byggingarnar, tvíburaturnarnir ásamt byggingu 7 (47 hæða), hafi verið eyðilagðar með skipulegum hætti, sprengiaðgerðum. Nú nefni ég til sögunnar, þriðja kostinn, sem reyndar hefur orðið fyrir miklu aðkasti frá báðum hinum fylkingunum. Þetta er kona að nafni Judy Wood. Menntun hennar gerir hana einstaklega hæfa til að rannsaka þennan atburð. Hún er byggingarverkfræðingur, véltæknifræðingur ásamt því að vera doktor í efnaverkfræði með sérhæfingu á samruna ólíkra efna. Judy Wood hóf að rannsaka þennan atburð frá fyrsta degi, afraksturinn birtist 2008 með bók hennar Where did the Towers go? Evidence of direct free-ener technology on 9/11. Þar sýnir hún fram á, að hvorki brennandi flugvélaeldsneyti, né sprengiefni af nokkru tagi, geti útskýrt hvað gerðist. Þó engar sannanir hafi fundist, hvorki um aðkomu flugvéla né sprengiefna, í „hruni“ bygginganna, er ekki þar með sagt að slík fyrirbæri hafi ekki komið við sögu. Að eyðileggja byggingu með sprengiaðgerðum er flókið verk og getur auðveldlega farið úrskeiðis. Að koma 110 hæða tvíburaturnum fullkomlega lóðrétt niður í grunnflöt sinn með sprengjum, er útilokað. Í öðru lagi væri mjög erfitt ef ekki ómögulegt, að samhæfa slíkar aðgerðir með fjarstýringu. Að auki væri undirbúningurinn svo viðamikill og tímafrekur, að slíkt færi varla framhjá nokkrum manni. Ekkert af þessu stemmir við það sem gerðist. Byggingarnar hrundu ekki, þær urðu að dufti. Hvor tvíburaturn vó u.þ.b. 500 þúsund tonn. Báðir turnarnir, ásamt WTC-7 vógu vel yfir milljón tonn. Ef allt þetta hlass hefði fallið óhindrað til jarðar, hefði það valdið því að undirlagið, sem líkja má við baðkar, hefði brostið og Hudsonáin flætt inn á Manhattan. Ekkert slíkt gerðist, meira að segja varð neðanjarðarkerfið undir byggingunum nánast óskemmt. „Hrunið“ mældist mjög lítið á jarðskjálftamælum. Fleiri byggingar eyðilögðust eða skemmdust verulega í WTC-samstæðunni, WTC-3 (22 hæða) og WTC-4 (9 hæða), eyðilögðust að mestu. WTC-5 (9 hæða) og WTC-6 (8 hæða) skemmdust verulega. Að lokum vitna ég í bók Judy Wood á bls. 171, þar sem Jay Jonas brunaliði, lýsir upplifun sinni. Hann komst af ásamt þrettán öðrum félögum sínum: „Ég skimaði um allt í kringum mig og sagði, strákar! Það voru víst 106 hæðir fyrir ofan okkur og nú sé ég sólarljósið .... Ekkert er fyrir ofan okkur. Þetta háhýsi er ekki lengur til. Þetta voru stærstu skrifstofubyggingar veraldar og ég sé ekki eitt einasta skrifborð eða skrifstofustól eða þá síma, ekki neitt.“ Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Ætlum við að þjónusta og meðhöndla og meðferða börn í vanda í bílskúr næst? Barnamálaráðherra axlaðu ábyrgð og segðu af þér! Davíð Bergmann Skoðun
Skoðun Meiri eftirspurn eftir lausnum en rifrildum um húsnæðismál Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Ætlum við að þjónusta og meðhöndla og meðferða börn í vanda í bílskúr næst? Barnamálaráðherra axlaðu ábyrgð og segðu af þér! Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar
Ætlum við að þjónusta og meðhöndla og meðferða börn í vanda í bílskúr næst? Barnamálaráðherra axlaðu ábyrgð og segðu af þér! Davíð Bergmann Skoðun