Íslensk stjórnvöld eru afar vanþróuð í málefnum varðandi barnavernd og jafnrétti foreldra François Scheefer skrifar 1. desember 2016 07:00 Þar af leiðandi hafa fjölmargar greinar verið skrifaðar í áraraðir í íslenskum fjölmiðlum og fréttir birtar á vefsíðum af allmörgum mistökum og óviðeigandi hegðun af völdum þjónustu Barnaverndar gegnum tíðina, við verðum því að spyrja okkur að því hvort börnin séu í raun undir alvöru verndarvæng hjá þessari stofnun. Er íslenska ríkið að kappkosta að reyna allar mögulegar aðgerðir til að tryggja og vernda hagsmuni barna sem eru fórnarlömb í miðjum hjónaskilnaði foreldra þeirra? Er íslenska ríkið að kappkosta að virða grundvallarréttindi barna, eins og að minnast á evrópska mannréttindasáttmálann og grundvallarfrelsið og jafnvel líka New York alþjóðasamninginn um réttindi barnsins? Væntanlega ekki, sökum þess sívaxandi fjölda barna sem fá ekki að sjá annað foreldrið sitt. Við þannig aðstæður er komið í veg fyrir grundvallarrétt þeirra til fjölskyldulífs þrátt fyrir að sáttmálarnir tryggi það í samræmi við framangreinda samninga sem Ísland hefur fullgilt. Er það ástæða þess að íslenska ríkið, ólíkt því sem er í mörgum öðrum Evrópulöndum, fellst ekki á að fullgilda fjölda viðbóta og mjög mikilvæga samninga sem miða samt að áhuga á vernd barnsins? Eins og við best vitum, þá er „Evrópski sáttmálinn (nr.160) um nýtingu réttinda barna“ gerður í Strassborg á Evrópuþinginu 25. janúar 1996 og hefur aldrei verið fullgiltur af Íslandi þrátt fyrir eftirkallanir frá Evrópuþinginu. En þessi samningur styrkir New York alþjóðasamninginn um réttindi barnsins sem er mikilvægt tæki til að gera börnum kleift að nýta rétt sinn. Þar til annað kemur í ljós, þá hefur „tilgerður sáttmáli síðan 19. október 1996 um dómsvald, gildandi lög, viðurkenningu, fullnustu og samvinnustofnun vegna ábyrgðar foreldra og ráðstafanir til verndar börnum“ frá Haag aldrei verið fullgiltur af Íslandi þrátt fyrir ítrekanir frá Evrópuþinginu. Á sama hátt, þrátt fyrir endurtekna kröfu Evrópuþingsins frá október 2015, hefur Ísland enn ekki fullgilt „Sáttmála (nr.192) um samband varðandi börn“ sem var gerður í Strassborg þann 15. maí 2003, sem er mikilvæg stoð til að styrkja nýtingu og verndun persónulegra sambanda barna og þá sérstaklega til að styrkja framkvæmdir gildandi alþjóðlegra löggerninga á þessu sviði. Við skulum muna að síðasta vetur hafði Guðmundur Steingrímsson alþingismaður þegar leitt þetta óeðlilega ástand í ljós, að enn í dag eru börn svipt réttindum sínum til að viðhalda og lifa með bæði móður- og föðurfjölskyldu sinni eftir afleiðingar skilnaðar. Þúsundum foreldra, aðallega feðrum, vegna núríkjandi einhliða, hlutdrægrar sterkrar stöðu mæðra í kerfinu í landinu, er ólöglega og ómannúðlega hafnað: „Eftir skilnað hætti annað foreldrið að vera til […] Eftir skilnað er faðirinn ekki lengur faðir, borgar bara meðlag. Báðir foreldrar eru foreldrar og hafa ríkar skyldur.“ Það er ekki aðeins útilokun þeirra, heldur einnig fyrst og fremst fullkomin sönnun þess að jafnrétti foreldra er ekki til staðar þegar það kemur að hatrömmum skilnaðarmálum. Ísland heldur áfram að hrópa, fyrir allt og ekkert, um að það verði að vera algjört jafnrétti milli karla og kvenna, rök samt heyrð í síðustu forsetakosningaumræðu. Það er frábært, en íslensk stjórnvöld ættu í raun að setja þessi jafnréttismál í framkvæmd alls staðar, byrja á mæðrum og feðrum þar sem allir verða að hafa sömu réttindi og sömu skyldur þrátt fyrir skilnað þeirra. Börn skilja aldrei við foreldra sína. Það verður að ábyrgjast að grundvallarréttindi þeirra séu algerlega og að fullu tryggð, eins og foreldra þeirra, til að byrja með löggiltur réttur til að vera í sambandi og lifa saman. Hvað annað gæti verið eðlilegra? Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þegar hjarðhegðun skyggir á skynsemi: Tökum upplýsta ákvörðun! Birta María Aðalsteinsdóttir Skoðun Rangfærslur bæjarstjóra Stefán Georgsson Skoðun Vopnakaup eru landráð Hildur Þórðardóttir Skoðun Er öldrunarhjúkrun gefandi? Ólína Kristín Jónsdóttir Skoðun Halldór 19.10.24 Halldór Þarf háskólamenntað fólk til að kenna litlum börnum? Aldís Björk Óskarsdóttir Skoðun Svikinn héri að hætti hússins — Ekki lýðræðisveisla Hjörtur Hjartarson Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir Skoðun Ætlum við að þjónusta og meðhöndla og meðferða börn í vanda í bílskúr næst? Barnamálaráðherra axlaðu ábyrgð og segðu af þér! Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun Þegar hjarðhegðun skyggir á skynsemi: Tökum upplýsta ákvörðun! Birta María Aðalsteinsdóttir skrifar Skoðun Rangfærslur bæjarstjóra Stefán Georgsson skrifar Skoðun Er öldrunarhjúkrun gefandi? Ólína Kristín Jónsdóttir skrifar Skoðun Vopnakaup eru landráð Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Rödd skynseminnar Hjördís Guðný Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Menntun er fjárfesting í framtíðinni Geir Sigurðsson skrifar Skoðun Í átt að betra Íslandi – stjórnmál sem skila árangri Guðmundur Þórir Sigurðsson skrifar Skoðun Meiri eftirspurn eftir lausnum en rifrildum um húsnæðismál Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hættum þessu bulli – enga strúta hér á landi Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Gerum íslensku að kosningamáli Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Svikinn héri að hætti hússins — Ekki lýðræðisveisla Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun Ætlum við að þjónusta og meðhöndla og meðferða börn í vanda í bílskúr næst? Barnamálaráðherra axlaðu ábyrgð og segðu af þér! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Öðruvísi Íslendingar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir skrifar Skoðun Þarf háskólamenntað fólk til að kenna litlum börnum? Aldís Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til ríkissaksóknara og forseta Hæstaréttar Guðbjörn Jónsson skrifar Skoðun Það er komið nóg Bozena Raczkowska skrifar Skoðun Sögur ísraelska hermannsins Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Goðsögnin um að fara áfram Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Kennarastarfið Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir skrifar Skoðun Fullveldi Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Að halda niðri launum og lifa á loftinu Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Vá! Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun „Hver sagði þér að heimurinn væri réttlátur?“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Í upphafi kosningabaráttu Heimir Pálsson skrifar Sjá meira
Þar af leiðandi hafa fjölmargar greinar verið skrifaðar í áraraðir í íslenskum fjölmiðlum og fréttir birtar á vefsíðum af allmörgum mistökum og óviðeigandi hegðun af völdum þjónustu Barnaverndar gegnum tíðina, við verðum því að spyrja okkur að því hvort börnin séu í raun undir alvöru verndarvæng hjá þessari stofnun. Er íslenska ríkið að kappkosta að reyna allar mögulegar aðgerðir til að tryggja og vernda hagsmuni barna sem eru fórnarlömb í miðjum hjónaskilnaði foreldra þeirra? Er íslenska ríkið að kappkosta að virða grundvallarréttindi barna, eins og að minnast á evrópska mannréttindasáttmálann og grundvallarfrelsið og jafnvel líka New York alþjóðasamninginn um réttindi barnsins? Væntanlega ekki, sökum þess sívaxandi fjölda barna sem fá ekki að sjá annað foreldrið sitt. Við þannig aðstæður er komið í veg fyrir grundvallarrétt þeirra til fjölskyldulífs þrátt fyrir að sáttmálarnir tryggi það í samræmi við framangreinda samninga sem Ísland hefur fullgilt. Er það ástæða þess að íslenska ríkið, ólíkt því sem er í mörgum öðrum Evrópulöndum, fellst ekki á að fullgilda fjölda viðbóta og mjög mikilvæga samninga sem miða samt að áhuga á vernd barnsins? Eins og við best vitum, þá er „Evrópski sáttmálinn (nr.160) um nýtingu réttinda barna“ gerður í Strassborg á Evrópuþinginu 25. janúar 1996 og hefur aldrei verið fullgiltur af Íslandi þrátt fyrir eftirkallanir frá Evrópuþinginu. En þessi samningur styrkir New York alþjóðasamninginn um réttindi barnsins sem er mikilvægt tæki til að gera börnum kleift að nýta rétt sinn. Þar til annað kemur í ljós, þá hefur „tilgerður sáttmáli síðan 19. október 1996 um dómsvald, gildandi lög, viðurkenningu, fullnustu og samvinnustofnun vegna ábyrgðar foreldra og ráðstafanir til verndar börnum“ frá Haag aldrei verið fullgiltur af Íslandi þrátt fyrir ítrekanir frá Evrópuþinginu. Á sama hátt, þrátt fyrir endurtekna kröfu Evrópuþingsins frá október 2015, hefur Ísland enn ekki fullgilt „Sáttmála (nr.192) um samband varðandi börn“ sem var gerður í Strassborg þann 15. maí 2003, sem er mikilvæg stoð til að styrkja nýtingu og verndun persónulegra sambanda barna og þá sérstaklega til að styrkja framkvæmdir gildandi alþjóðlegra löggerninga á þessu sviði. Við skulum muna að síðasta vetur hafði Guðmundur Steingrímsson alþingismaður þegar leitt þetta óeðlilega ástand í ljós, að enn í dag eru börn svipt réttindum sínum til að viðhalda og lifa með bæði móður- og föðurfjölskyldu sinni eftir afleiðingar skilnaðar. Þúsundum foreldra, aðallega feðrum, vegna núríkjandi einhliða, hlutdrægrar sterkrar stöðu mæðra í kerfinu í landinu, er ólöglega og ómannúðlega hafnað: „Eftir skilnað hætti annað foreldrið að vera til […] Eftir skilnað er faðirinn ekki lengur faðir, borgar bara meðlag. Báðir foreldrar eru foreldrar og hafa ríkar skyldur.“ Það er ekki aðeins útilokun þeirra, heldur einnig fyrst og fremst fullkomin sönnun þess að jafnrétti foreldra er ekki til staðar þegar það kemur að hatrömmum skilnaðarmálum. Ísland heldur áfram að hrópa, fyrir allt og ekkert, um að það verði að vera algjört jafnrétti milli karla og kvenna, rök samt heyrð í síðustu forsetakosningaumræðu. Það er frábært, en íslensk stjórnvöld ættu í raun að setja þessi jafnréttismál í framkvæmd alls staðar, byrja á mæðrum og feðrum þar sem allir verða að hafa sömu réttindi og sömu skyldur þrátt fyrir skilnað þeirra. Börn skilja aldrei við foreldra sína. Það verður að ábyrgjast að grundvallarréttindi þeirra séu algerlega og að fullu tryggð, eins og foreldra þeirra, til að byrja með löggiltur réttur til að vera í sambandi og lifa saman. Hvað annað gæti verið eðlilegra? Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Þegar hjarðhegðun skyggir á skynsemi: Tökum upplýsta ákvörðun! Birta María Aðalsteinsdóttir Skoðun
Ætlum við að þjónusta og meðhöndla og meðferða börn í vanda í bílskúr næst? Barnamálaráðherra axlaðu ábyrgð og segðu af þér! Davíð Bergmann Skoðun
Skoðun Þegar hjarðhegðun skyggir á skynsemi: Tökum upplýsta ákvörðun! Birta María Aðalsteinsdóttir skrifar
Skoðun Meiri eftirspurn eftir lausnum en rifrildum um húsnæðismál Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Ætlum við að þjónusta og meðhöndla og meðferða börn í vanda í bílskúr næst? Barnamálaráðherra axlaðu ábyrgð og segðu af þér! Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar
Þegar hjarðhegðun skyggir á skynsemi: Tökum upplýsta ákvörðun! Birta María Aðalsteinsdóttir Skoðun
Ætlum við að þjónusta og meðhöndla og meðferða börn í vanda í bílskúr næst? Barnamálaráðherra axlaðu ábyrgð og segðu af þér! Davíð Bergmann Skoðun