Ógn við öryggi landsmanna Birgir Örn Guðjónsson skrifar 28. desember 2016 15:01 Fyrir nokkru síðan hafði megnið af einni kvöldvaktinni farið í það að reyna að hafa upp á aðila sem hafði verið saknað síðan snemma um morgunninn. Þeir sem voru honum nákomnir voru farnir að hafa miklar áhyggur en það var ekkert til að byggja á varðandi eftirgrennslan. Það var ekkert bílnúmer til að kalla út til lögreglubifreiða, enginn sími til að staðsetja og enginn sem hafði séð aðilann. Eftir að hafa kannað allar hliðar ákvað ég að hafa samband við Landsbjörg og fá þá til að aðstoða lögreglu við leit. Um hálftíma síðar var heilt teymi komið á staðinn þar sem maðurinn hafði síðast sést. Ég fór með þeim og ræddi við aðila sem tengdust málinu og við reyndum í sameiningu að fá meiri upplýsingar. Þegar ég kom aftur út úr íbúðinni var hverfið allt öðruvísi en það hafði verið nokkrum mínútum áður. Tugir björgunarsveitafólks voru á ferðinni allt í kring. Björgunarsveitajeppar, fjórhjól, reiðhjól, hundar og risa stjórnstöð á hjólum sem búið var að parkera á næsta bílaplani. Allt var komið á fullt. Á meðan ég hugsaði hvað þetta var hrikalega magnað þá verð ég að viðurkenna að mér leið samt pínu kjánalega. Samkvæmt lögum á lögregla að sjá um leit og björgun og þarna var ég, eini svartstakkurinn innan um allt rauðklædda liðið. Ég rölti inn í færanlegu stjórnstöðina þar sem menn sátu við tölvur með allskonar sérhæfðum forritum og reiknuðu út fjarlægðir og deildu út verkefnum. Ég tók upp gamla Nokia varðstjóraspjallsímann minn og gáði hvort ég væri með misst calls eða SMS. Neibb. Hinn bíllinn var líka upptekinn í verkefni. Svona er staðan í dag. Björgunarsveitirnar eru ljósárum á undan lögreglunni þegar kemur að leit og björgun. Þær eru betur þjálfaðar og miklu betur tækjum búnar. Það er því eins gott að við höfum þær og við getum á engan hátt án þeirra verið. Lögreglan fær björgunarsveitirnar til að sinna þessum verkefnum sínum og hún er gjörsamlega háð þeim. Það er líka allt í góðu með það, enda sinna þær því starfi afburða vel. Ég velti því samt fyrir mér hvort við séum ekki farin að leggja of mikið traust á þessar sveitir sjálfboðaliða? Hvort við séum ekki farin að verða háð þeim í full miklu mæli? Raunveruleikinn er nefnilega sá að við erum farin að nota björgunarsveitirnar til að stoppa í götin á löggæslustofnun sem er að sökkva til botns. Stofnun sem hefur verið mergsogin svo svakalega að hún getur á engan hátt sinnt sínu lögbundna starfi. Björgunarsveitir eru nefnilega ekki bara notaðar til að leita og bjarga. Þær hafa líka meðal annars verið notaðar í allskonar lokanir, gæslu, bílslys, leit að strokuföngum og margt fleira. Það er bara hringt í þær og þær mæta með sín flottu tæki og tól á núll einni á meðan þessir fáu lögreglumenn sem til eru sitja jafnvel bara heim vegna þess að það er ekki einusinni til peningur til að borga þeim aukavinnu. Menn hljóta að sjá að slíkt er óásættanlegt fyrir alla, bæði lögreglu, borgarann og björgunarsveitarfólkið sjálft. Ég er ótrúlega þakklátur fyrir björgunarsveitirnar og það fólk sem þar starfar af sinni yfirburðar fagmennsku, en ég er um leið ótrúlega leiður yfir þeirri stöðu sem lögreglan og starfsfólk hennar hefur verið komið í. Ég er viss um að þeir sem fara fyrir björgunarsveitunum geti tekið undir það með mér að þessi staða lögreglunnar sé orðin ógn við öryggi landsmanna og alla þessa sífellt fjölgandi ferðamenn. Sú staða er óásættanleg. Ég gæti síðan gert eins og vinur minn lækna Tómas og talið upp eða byrt fjöldan allan af myndum af því sem er brotið, bilað eða beinlínis hættulegt hjá okkur í lögreglunni en ég ætla að sleppa því. Svona er bara Ísland í dag. Til hamingju með góðærið. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þarf háskólamenntað fólk til að kenna litlum börnum? Aldís Björk Óskarsdóttir Skoðun Svikinn héri að hætti hússins — Ekki lýðræðisveisla Hjörtur Hjartarson Skoðun Ætlum við að þjónusta og meðhöndla og meðferða börn í vanda í bílskúr næst? Barnamálaráðherra axlaðu ábyrgð og segðu af þér! Davíð Bergmann Skoðun Halldór 19.10.24 Halldór Hættum þessu bulli – enga strúta hér á landi Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir Skoðun Öðruvísi Íslendingar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun Gerum íslensku að kosningamáli Eiríkur Rögnvaldsson Skoðun Meiri eftirspurn eftir lausnum en rifrildum um húsnæðismál Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Í átt að betra Íslandi – stjórnmál sem skila árangri Guðmundur Þórir Sigurðsson Skoðun Skoðun Skoðun Menntun er fjárfesting í framtíðinni Geir Sigurðsson skrifar Skoðun Í átt að betra Íslandi – stjórnmál sem skila árangri Guðmundur Þórir Sigurðsson skrifar Skoðun Meiri eftirspurn eftir lausnum en rifrildum um húsnæðismál Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hættum þessu bulli – enga strúta hér á landi Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Gerum íslensku að kosningamáli Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Svikinn héri að hætti hússins — Ekki lýðræðisveisla Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun Ætlum við að þjónusta og meðhöndla og meðferða börn í vanda í bílskúr næst? Barnamálaráðherra axlaðu ábyrgð og segðu af þér! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Öðruvísi Íslendingar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir skrifar Skoðun Þarf háskólamenntað fólk til að kenna litlum börnum? Aldís Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til ríkissaksóknara og forseta Hæstaréttar Guðbjörn Jónsson skrifar Skoðun Það er komið nóg Bozena Raczkowska skrifar Skoðun Sögur ísraelska hermannsins Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Goðsögnin um að fara áfram Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Kennarastarfið Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir skrifar Skoðun Fullveldi Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Að halda niðri launum og lifa á loftinu Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Vá! Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun „Hver sagði þér að heimurinn væri réttlátur?“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Í upphafi kosningabaráttu Heimir Pálsson skrifar Skoðun Ert þú ég eða verð ég þú Júlíus Birgir Jóhannsson skrifar Skoðun Ákall um annars konar hagkerfi Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Lögbrot íslenskrar stjórnsýslu og dómstóla Huginn Þór Grétarsson skrifar Skoðun Háskóli Íslands styður þjóðarmorð Elí Hörpu og Önundarbur skrifar Skoðun Stjórnvöld bregðist við eggjaskorti með afnámi tolla Ólafur Stephensen skrifar Sjá meira
Fyrir nokkru síðan hafði megnið af einni kvöldvaktinni farið í það að reyna að hafa upp á aðila sem hafði verið saknað síðan snemma um morgunninn. Þeir sem voru honum nákomnir voru farnir að hafa miklar áhyggur en það var ekkert til að byggja á varðandi eftirgrennslan. Það var ekkert bílnúmer til að kalla út til lögreglubifreiða, enginn sími til að staðsetja og enginn sem hafði séð aðilann. Eftir að hafa kannað allar hliðar ákvað ég að hafa samband við Landsbjörg og fá þá til að aðstoða lögreglu við leit. Um hálftíma síðar var heilt teymi komið á staðinn þar sem maðurinn hafði síðast sést. Ég fór með þeim og ræddi við aðila sem tengdust málinu og við reyndum í sameiningu að fá meiri upplýsingar. Þegar ég kom aftur út úr íbúðinni var hverfið allt öðruvísi en það hafði verið nokkrum mínútum áður. Tugir björgunarsveitafólks voru á ferðinni allt í kring. Björgunarsveitajeppar, fjórhjól, reiðhjól, hundar og risa stjórnstöð á hjólum sem búið var að parkera á næsta bílaplani. Allt var komið á fullt. Á meðan ég hugsaði hvað þetta var hrikalega magnað þá verð ég að viðurkenna að mér leið samt pínu kjánalega. Samkvæmt lögum á lögregla að sjá um leit og björgun og þarna var ég, eini svartstakkurinn innan um allt rauðklædda liðið. Ég rölti inn í færanlegu stjórnstöðina þar sem menn sátu við tölvur með allskonar sérhæfðum forritum og reiknuðu út fjarlægðir og deildu út verkefnum. Ég tók upp gamla Nokia varðstjóraspjallsímann minn og gáði hvort ég væri með misst calls eða SMS. Neibb. Hinn bíllinn var líka upptekinn í verkefni. Svona er staðan í dag. Björgunarsveitirnar eru ljósárum á undan lögreglunni þegar kemur að leit og björgun. Þær eru betur þjálfaðar og miklu betur tækjum búnar. Það er því eins gott að við höfum þær og við getum á engan hátt án þeirra verið. Lögreglan fær björgunarsveitirnar til að sinna þessum verkefnum sínum og hún er gjörsamlega háð þeim. Það er líka allt í góðu með það, enda sinna þær því starfi afburða vel. Ég velti því samt fyrir mér hvort við séum ekki farin að leggja of mikið traust á þessar sveitir sjálfboðaliða? Hvort við séum ekki farin að verða háð þeim í full miklu mæli? Raunveruleikinn er nefnilega sá að við erum farin að nota björgunarsveitirnar til að stoppa í götin á löggæslustofnun sem er að sökkva til botns. Stofnun sem hefur verið mergsogin svo svakalega að hún getur á engan hátt sinnt sínu lögbundna starfi. Björgunarsveitir eru nefnilega ekki bara notaðar til að leita og bjarga. Þær hafa líka meðal annars verið notaðar í allskonar lokanir, gæslu, bílslys, leit að strokuföngum og margt fleira. Það er bara hringt í þær og þær mæta með sín flottu tæki og tól á núll einni á meðan þessir fáu lögreglumenn sem til eru sitja jafnvel bara heim vegna þess að það er ekki einusinni til peningur til að borga þeim aukavinnu. Menn hljóta að sjá að slíkt er óásættanlegt fyrir alla, bæði lögreglu, borgarann og björgunarsveitarfólkið sjálft. Ég er ótrúlega þakklátur fyrir björgunarsveitirnar og það fólk sem þar starfar af sinni yfirburðar fagmennsku, en ég er um leið ótrúlega leiður yfir þeirri stöðu sem lögreglan og starfsfólk hennar hefur verið komið í. Ég er viss um að þeir sem fara fyrir björgunarsveitunum geti tekið undir það með mér að þessi staða lögreglunnar sé orðin ógn við öryggi landsmanna og alla þessa sífellt fjölgandi ferðamenn. Sú staða er óásættanleg. Ég gæti síðan gert eins og vinur minn lækna Tómas og talið upp eða byrt fjöldan allan af myndum af því sem er brotið, bilað eða beinlínis hættulegt hjá okkur í lögreglunni en ég ætla að sleppa því. Svona er bara Ísland í dag. Til hamingju með góðærið.
Ætlum við að þjónusta og meðhöndla og meðferða börn í vanda í bílskúr næst? Barnamálaráðherra axlaðu ábyrgð og segðu af þér! Davíð Bergmann Skoðun
Skoðun Meiri eftirspurn eftir lausnum en rifrildum um húsnæðismál Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Ætlum við að þjónusta og meðhöndla og meðferða börn í vanda í bílskúr næst? Barnamálaráðherra axlaðu ábyrgð og segðu af þér! Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar
Ætlum við að þjónusta og meðhöndla og meðferða börn í vanda í bílskúr næst? Barnamálaráðherra axlaðu ábyrgð og segðu af þér! Davíð Bergmann Skoðun