Tólf ár eru frá því Kárahjúkavirkjun hóf raforkuframleiðslu en hún var afar umdeild. Andstæðingar fjölmenntu meðal annars fyrir utan Ráðhúsið í Reykjavík í ársbyrjun 2003 til að krefast þess að borgin, sem 45 prósent eigandi Landsvirkjunar á þeim tíma, losaði sig undan fjárhagslegri ábyrgð á virkjuninni enda myndu allir tapa á henni, samkvæmt því sem stóð á mótmælaspjöldum.

„Að vísu er það þannig að upphaflegi samningurinn hljóðaði upp á mjög lágt verð. Þannig að Alcoa má mjög vel við una við verðið fyrstu um það bil 20 ár samningstímans.“
Ketill, sem rekur sjálfstæða ráðgjöf um orkumál, bendir á það í grein í Kjarnanum að orkusamningurinn við álver Alcoa á Reyðarfirði komi líklegast til endurskoðunar árið 2028.

Kárahnjúkavirkjun er langstærsta vatnsaflsvirkjun landsins og stendur undir um þriðjungi af orkuframleiðslu Landsvirkjunar.
„Þá eiginlega blasir við að virkjunin mun skila geysilegum arði frá og með 2028 og vera algjört hryggjarstykki í auðlindasjóði, sem mér sýnist að stjórnvöld stefni mjög ákveðið að.“

„Þrátt fyrir umhverfisáhrifin, sem voru af þessu, og mörg hver mjög eflaust neikvæð, að þá held ég að Íslendingar geti verið mjög stoltir af þessari virkjun. Þetta er glæsilegt mannvirki og þetta er stærsta vatnsaflsvirkjun í Evrópu, fyrir utan Rússland. Þetta var meiriháttar projekt og það tókst mjög vel til,“ segir Ketill.
Hér má sjá frétt Stöðvar 2: