"Svindlað“ á neytendum með stuðningi stjórnvalda Páll Kr. Pálsson skrifar 6. júlí 2016 07:00 Frá árinu 1986 hefur VARMA /Glófi ehf. framleitt ullar- og skinnavörur á Akureyri. Því miður þurfum við að hætta starfsemi okkar þar og flytja alfarið í verksmiðju okkar í Reykjavík. Hver er ástæðan? Jú, íslensk stjórnvöld leyfa að svindlað sé á neytendum með því að heimila að innfluttar ullar- og skinnavörur séu án upprunamerkinga. Þetta þýðir einfaldlega að hægt er að telja kaupandanum trú um að erlend innflutt ullar- og skinnavara sé íslensk. Samkeppnisaðilar VARMA í ullarsmávörum og mokkavörum flytja inn einkum frá Asíu, stóran hluta af þeim vörum sem sem við höfum framleitt á Akureyri. Engar kvaðir eru hér á landi um uppruna eða innihaldsmerkingar á innfluttum ullar- og skinnavörum. Merkingar helstu samkeppnisaðila okkar ganga út á að láta neytendur fá á tilfinninguna að um íslenska framleiðslu og hráefni sé að ræða. Fyrst löggjafinn hefur ekki vilja til að gera neitt í því, þrátt fyrir að við höfum í 3 ár ýtt reglulega á að svo verði gert, er ekki um annað að ræða en að færa það sem eftir lifir af framleiðslu okkar á Akureyri í verksmiðju okkar í Reykjavík. Frá júlí 2013 hefur undirritaður reglulega (alls yfir 20 sinnum) vakið athygli stjórnsýslunnar á óréttlæti í merkingamálum innfluttra ullar- og skinnavara (sent tölvupóst á iðnaðar-, innanríkis-, landbúnaðar- og utanríkisráðherra og aðstoðarmenn þeirra). Nú eru liðin þrjú ár án þess að stjórnsýslan hafi gert neitt í þessu mikilvæga máli fyrir innlenda framleiðslu á ullar- og skinnavörum. Það eina sem gerst hefur í málinu er að fyrir um 18 mánuðum síðan var ákveðið að skipa starfshóp til að skoða málið, en ekkert er komið frá honum ennþá.Gagnslaus lagasetning Í apríl síðastliðnum voru samþykkt lög á Alþingi varðandi heimild til notkunar þjóðfánans við markaðssetningu á vöru og þjónustu. Þau lög breyta í engu því að fyrirtæki þurfa eftir sem áður ekki að innihalds- eða upprunamerkja innfluttar ullar- og skinnavörur, nema þau noti íslenska þjóðfánann í merkingum sínum. Það er ekkert gagn af þeirri lagasetningu fyrir íslenskan iðnað! Að okkar mati er ekki réttmætt gagnvart neytendum að fyrirtæki komist upp með að láta líta út fyrir með merkingum á vörum sem framleiddar eru erlendis úr erlendum hráefnum að þær séu framleiddar hér á landi. Það ætti að vera stjórnvöldum kappsmál að efla innlenda framleiðslu samfara aukinni samkeppni, en ekki að grafa undan henni, eins og íslensk stjórnvöld gera í þessu tilviki. Það er ekkert að því að þeir sem það kjósa flytji inn eða láti framleiða vörur sínar erlendis, en þeir eiga ekki að komast upp með að merkja þær þannig að í augum kaupenda líti þær út sem vörur úr íslenskum hráefnum framleiddar á Íslandi og þannig ná að nýta meðbyrinn með því, þar sem margir erlendir ferðamenn sem og Íslendingar vilja kaupa ullar- og skinnavörur sem framleiddar eru á Íslandi. Okkur finnst að með núverandi fyrirkomulagi í merkingarmálum sé verið að svindla á neytendum án þess að stjórnvöld geri neitt í málinu. Það er einfaldlega ekki hægt að keppa við vörur sem bera engar upprunamerkingar og eru framleiddar í verksmiðjum erlendis. Launakostnaður og ýmis opinber gjöld eins og tryggingagjald, lífeyrisframlag vinnuveitenda og fleira er margfalt hærra hér á landi og óvíða í veröldinni er fjármagnskostnaður jafn hár og á Íslandi. Auk þess hafa tollar og gjöld af innflutningi m.a. af ullar- og skinnavörum, framleiddum úr erlendum hráefnum í Asíu, verið felld niður. Við neyðumst því til að grípa til allra tiltækra ráða til að lækka kostnað í framleiðslunni hjá okkur og einn þátturinn í því er að vera með alla okkar framleiðslu á einum stað. Þrátt fyrir margítrekaðar tilraunir okkar í um 3 ár til að fá stjórnvöld til að gera eitthvað í málinu hefur ekkert gerst. Íslensk stjórnvöld hafa að okkar mati algerlega brugðist í þessu máli og bera því mikla ábyrgð á að við neyðumst til að hætta starfsemi okkar á Akureyri og að þar tapist 10 störf.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Hallgrímur, málið snýst því miður ekki bara um kebab Snorri Másson Skoðun Óhæfur leiðtogi? Franklín Ernir Kristjánsson Skoðun 300 milljónir á dag Aðalsteinn Leifsson Skoðun Loksins, Gunnar Bragi! Einar G. Harðarson Skoðun Innflytjendalandið Ísland – nokkrar staðreyndir Hallfríður Þórarinsdóttir Skoðun Þau eru við, við erum þau Arnar Eggert Thoroddsen Skoðun Hvorki útlendingahatur né gestrisni Hildur Þórðardóttir Skoðun Kvennabarátta síðustu áratuga og virðing fyrir starfi kennara Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun Kílómetragjald: Gjöf fyrir marga, refsiskattur fyrir aðra Ágústa Ágústsdóttir Skoðun Ísland þarf ríkisstjórn um almannahagsmuni – ekki sérhagsmuni Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Sækja óreiðumenn í flugrekstur? Haukur Arnþórsson: skrifar Skoðun Sjálfbær kvikmyndagerð á Íslandi Lára Portal skrifar Skoðun Kennarar óskast Helga Charlotta Reynisdóttir skrifar Skoðun 300 milljónir á dag Aðalsteinn Leifsson skrifar Skoðun Hallgrímur, málið snýst því miður ekki bara um kebab Snorri Másson skrifar Skoðun Samfylkingin er Evrópuflokkur Hörður Filippusson skrifar Skoðun Ofboðslega frægur Sara Oskarsson skrifar Skoðun Fínmalað móberg til að lækka kolefnisspor sements á Íslandi og í Evrópu. Børge Johannes Wigum ,Sigríður Ósk Bjarnadóttir skrifar Skoðun Iðjuþjálfun fyrir öll! Þóra Leósdóttir skrifar Skoðun Ungt fólk mótar framtíð Norðurlanda Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Komum í veg fyrir menningarslys í fjárlögum Snæbjörn Brynjarsson skrifar Skoðun Kvennabarátta síðustu áratuga og virðing fyrir starfi kennara Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Við lifum lengur – Jákvæð áskorun fyrir lífeyrissjóði Magnús Helgason skrifar Skoðun Krabbameinsgreining og andleg líðan Helga Jóna Ósmann Sigurðardóttir skrifar Skoðun Um „orðskrípið“ inngildingu Kjartan Þór Ingason skrifar Skoðun Öryggi og sjálfbærni í ferðaþjónustu: Hvað segir ný könnun? Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun Innflytjendalandið Ísland – nokkrar staðreyndir Hallfríður Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Akademískt frelsi er í hættu – Tími til aðgerða Sigrún Ólafsdóttir,Baldvin Zarioh,Hjördís Sigursteinsdóttir skrifar Skoðun Óljós viðurkenning þrátt fyrir stefnu stjórnvalda Sandra B. Franks skrifar Skoðun Sömu rök og styðja rétt kvenna til þungunarrofs eiga við um dánaraðstoð Ingrid Kuhlman,Steinar Harðarson skrifar Skoðun Vaxandi stríðsátök, en með íslenskum vopnum? Eldur Smári Kristinsson skrifar Skoðun Ísland þarf ríkisstjórn um almannahagsmuni – ekki sérhagsmuni Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þau eru við, við erum þau Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Óhæfur leiðtogi? Franklín Ernir Kristjánsson skrifar Skoðun Loksins, Gunnar Bragi! Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Skynsemi Sigmundar Davíðs rýnd – Er ESB aðild/Evra tóm tjara? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Hvorki útlendingahatur né gestrisni Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Menntakerfið í öfuga átt við atvinnulífið: Hvers vegna eykst álag á nemendur á meðan vinnuvikan styttist? Karl Liljendal Hólmgeirsson skrifar Skoðun Er ekki einokun Háskóla Íslands óviðunandi? Helga Dögg Sverrisdóttir skrifar Skoðun Kílómetragjald: Gjöf fyrir marga, refsiskattur fyrir aðra Ágústa Ágústsdóttir skrifar Sjá meira
Frá árinu 1986 hefur VARMA /Glófi ehf. framleitt ullar- og skinnavörur á Akureyri. Því miður þurfum við að hætta starfsemi okkar þar og flytja alfarið í verksmiðju okkar í Reykjavík. Hver er ástæðan? Jú, íslensk stjórnvöld leyfa að svindlað sé á neytendum með því að heimila að innfluttar ullar- og skinnavörur séu án upprunamerkinga. Þetta þýðir einfaldlega að hægt er að telja kaupandanum trú um að erlend innflutt ullar- og skinnavara sé íslensk. Samkeppnisaðilar VARMA í ullarsmávörum og mokkavörum flytja inn einkum frá Asíu, stóran hluta af þeim vörum sem sem við höfum framleitt á Akureyri. Engar kvaðir eru hér á landi um uppruna eða innihaldsmerkingar á innfluttum ullar- og skinnavörum. Merkingar helstu samkeppnisaðila okkar ganga út á að láta neytendur fá á tilfinninguna að um íslenska framleiðslu og hráefni sé að ræða. Fyrst löggjafinn hefur ekki vilja til að gera neitt í því, þrátt fyrir að við höfum í 3 ár ýtt reglulega á að svo verði gert, er ekki um annað að ræða en að færa það sem eftir lifir af framleiðslu okkar á Akureyri í verksmiðju okkar í Reykjavík. Frá júlí 2013 hefur undirritaður reglulega (alls yfir 20 sinnum) vakið athygli stjórnsýslunnar á óréttlæti í merkingamálum innfluttra ullar- og skinnavara (sent tölvupóst á iðnaðar-, innanríkis-, landbúnaðar- og utanríkisráðherra og aðstoðarmenn þeirra). Nú eru liðin þrjú ár án þess að stjórnsýslan hafi gert neitt í þessu mikilvæga máli fyrir innlenda framleiðslu á ullar- og skinnavörum. Það eina sem gerst hefur í málinu er að fyrir um 18 mánuðum síðan var ákveðið að skipa starfshóp til að skoða málið, en ekkert er komið frá honum ennþá.Gagnslaus lagasetning Í apríl síðastliðnum voru samþykkt lög á Alþingi varðandi heimild til notkunar þjóðfánans við markaðssetningu á vöru og þjónustu. Þau lög breyta í engu því að fyrirtæki þurfa eftir sem áður ekki að innihalds- eða upprunamerkja innfluttar ullar- og skinnavörur, nema þau noti íslenska þjóðfánann í merkingum sínum. Það er ekkert gagn af þeirri lagasetningu fyrir íslenskan iðnað! Að okkar mati er ekki réttmætt gagnvart neytendum að fyrirtæki komist upp með að láta líta út fyrir með merkingum á vörum sem framleiddar eru erlendis úr erlendum hráefnum að þær séu framleiddar hér á landi. Það ætti að vera stjórnvöldum kappsmál að efla innlenda framleiðslu samfara aukinni samkeppni, en ekki að grafa undan henni, eins og íslensk stjórnvöld gera í þessu tilviki. Það er ekkert að því að þeir sem það kjósa flytji inn eða láti framleiða vörur sínar erlendis, en þeir eiga ekki að komast upp með að merkja þær þannig að í augum kaupenda líti þær út sem vörur úr íslenskum hráefnum framleiddar á Íslandi og þannig ná að nýta meðbyrinn með því, þar sem margir erlendir ferðamenn sem og Íslendingar vilja kaupa ullar- og skinnavörur sem framleiddar eru á Íslandi. Okkur finnst að með núverandi fyrirkomulagi í merkingarmálum sé verið að svindla á neytendum án þess að stjórnvöld geri neitt í málinu. Það er einfaldlega ekki hægt að keppa við vörur sem bera engar upprunamerkingar og eru framleiddar í verksmiðjum erlendis. Launakostnaður og ýmis opinber gjöld eins og tryggingagjald, lífeyrisframlag vinnuveitenda og fleira er margfalt hærra hér á landi og óvíða í veröldinni er fjármagnskostnaður jafn hár og á Íslandi. Auk þess hafa tollar og gjöld af innflutningi m.a. af ullar- og skinnavörum, framleiddum úr erlendum hráefnum í Asíu, verið felld niður. Við neyðumst því til að grípa til allra tiltækra ráða til að lækka kostnað í framleiðslunni hjá okkur og einn þátturinn í því er að vera með alla okkar framleiðslu á einum stað. Þrátt fyrir margítrekaðar tilraunir okkar í um 3 ár til að fá stjórnvöld til að gera eitthvað í málinu hefur ekkert gerst. Íslensk stjórnvöld hafa að okkar mati algerlega brugðist í þessu máli og bera því mikla ábyrgð á að við neyðumst til að hætta starfsemi okkar á Akureyri og að þar tapist 10 störf.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Ísland þarf ríkisstjórn um almannahagsmuni – ekki sérhagsmuni Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun
Skoðun Fínmalað móberg til að lækka kolefnisspor sements á Íslandi og í Evrópu. Børge Johannes Wigum ,Sigríður Ósk Bjarnadóttir skrifar
Skoðun Kvennabarátta síðustu áratuga og virðing fyrir starfi kennara Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar
Skoðun Akademískt frelsi er í hættu – Tími til aðgerða Sigrún Ólafsdóttir,Baldvin Zarioh,Hjördís Sigursteinsdóttir skrifar
Skoðun Sömu rök og styðja rétt kvenna til þungunarrofs eiga við um dánaraðstoð Ingrid Kuhlman,Steinar Harðarson skrifar
Skoðun Ísland þarf ríkisstjórn um almannahagsmuni – ekki sérhagsmuni Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Menntakerfið í öfuga átt við atvinnulífið: Hvers vegna eykst álag á nemendur á meðan vinnuvikan styttist? Karl Liljendal Hólmgeirsson skrifar
Ísland þarf ríkisstjórn um almannahagsmuni – ekki sérhagsmuni Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun