Kirkjan er griðastaður Gunnar Kvaran skrifar 10. ágúst 2016 06:00 Atburðirnir í Laugarneskirkju í lok júní hafa vakið mig til djúprar umhugsunar. Ekki einungis um mál flóttamanna og hælisleitenda heldur um þann kærleika, mannúð og mildi sem boðskapur Krists stendur fyrir. Við stöndum andspænis miklum andlegum áskorunum í okkar heimi. Við hljótum að spyrja okkur sjálf áleitinna spurninga um framtíð okkar hér á þessari jörð. Höfum við fylgt því, sem ég kýs að kalla guðsneistann í sálum okkar, eða höfum við í of miklum mæli geyst áfram í allt að því örvæntingarfullri leit okkar að hamingju í jarðnesku góssi, völdum og viðurkenningu. Gefum við okkur tíma til að staldra við og íhuga það, sem við djúpt í hjörtum okkar vitum að getur leiðbeint okkur til réttrar breytni gagnvart lífinu og þar með náunga okkar. Við, sem erum svo heppin að vera Íslendingar í dag með öllum þeim forréttindum sem því fylgja, eigum vafalaust erfitt með að ímynda okkur þann ótta, öryggisleysi og þjáningar, sem fylgja því að vera flóttamaður og síðar hælisleitandi, þótt þessi tvö orð tákni í mínum huga það sama. Flóttamaður leitar óhjákvæmilega hælis einhvers staðar í örvæntingu sinni. Ég get meira að segja reynt að ímynda mér að manneskja í stöðu flóttamanns, geti gengið mjög langt til að reyna að tryggja líf sitt og limi. Það ofbeldi sem við sífellt verðum vitni að, bæði úti í hinum stóra heimi og hérlendis, hlýtur að segja okkur þá sögu, að við mennirnir höfum ekki ástundað það lífsform, sem leiðir til meiri mannúðar, góðleika, friðar og fegurðar. Í mínum huga er ofbeldi, andlegt eða líkamlegt, oftsinnis hróp örvæntingarfullra sálna vegna vöntunar á umhyggju, kærleika og hlýju, eða hreinlega vegna alvarlegra geðraskana. Enginn maður er í eðli sínu vondur og illar gjörðir valda mörgum hræðilegum þjáningum, en það er djúpt á guðsneistanum í sumum sálum. Að sjálfsögðu verðum við í lýðræðisþjóðfélögum að hafa ákveðin lög og reglur til að fylgja, en líka til að lagfæra og bæta, því að breytingarnar í tæknilegum heimi eru gífurlega hraðar. Tækniundur koma ekki í staðinn fyrir mannúð, mildi og góðleika, heldur þarf tæknin að aðlagast hinum góðu gildum. Vegna þess máls sem ég tæpti á í upphafi greinarkorns míns, þar sem tveir hælisleitendur voru handteknir í Laugarneskirkju og vísað úr landi, hefur athygli mín beinst að hlutverki kirkjunnar. Hlutverk hennar er framar öllu að hlúa að meiri mannúð, skilningi, samúð og gæsku. Sé kirkjan í fararbroddi í þeim efnum, er hún að fylgja þeim boðskap sem hún boðar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Hallgrímur, málið snýst því miður ekki bara um kebab Snorri Másson Skoðun Óhæfur leiðtogi? Franklín Ernir Kristjánsson Skoðun 300 milljónir á dag Aðalsteinn Leifsson Skoðun Loksins, Gunnar Bragi! Einar G. Harðarson Skoðun Innflytjendalandið Ísland – nokkrar staðreyndir Hallfríður Þórarinsdóttir Skoðun Þau eru við, við erum þau Arnar Eggert Thoroddsen Skoðun Hvorki útlendingahatur né gestrisni Hildur Þórðardóttir Skoðun Ofboðslega frægur Sara Oskarsson Skoðun Ísland þarf ríkisstjórn um almannahagsmuni – ekki sérhagsmuni Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Kílómetragjald: Gjöf fyrir marga, refsiskattur fyrir aðra Ágústa Ágústsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Sjálfbær kvikmyndagerð á Íslandi Lára Portal skrifar Skoðun Kennarar óskast Helga Charlotta Reynisdóttir skrifar Skoðun 300 milljónir á dag Aðalsteinn Leifsson skrifar Skoðun Hallgrímur, málið snýst því miður ekki bara um kebab Snorri Másson skrifar Skoðun Samfylkingin er Evrópuflokkur Hörður Filippusson skrifar Skoðun Ofboðslega frægur Sara Oskarsson skrifar Skoðun Fínmalað móberg til að lækka kolefnisspor sements á Íslandi og í Evrópu. Børge Johannes Wigum ,Sigríður Ósk Bjarnadóttir skrifar Skoðun Iðjuþjálfun fyrir öll! Þóra Leósdóttir skrifar Skoðun Ungt fólk mótar framtíð Norðurlanda Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Komum í veg fyrir menningarslys í fjárlögum Snæbjörn Brynjarsson skrifar Skoðun Kvennabarátta síðustu áratuga og virðing fyrir starfi kennara Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Við lifum lengur – Jákvæð áskorun fyrir lífeyrissjóði Magnús Helgason skrifar Skoðun Krabbameinsgreining og andleg líðan Helga Jóna Ósmann Sigurðardóttir skrifar Skoðun Um „orðskrípið“ inngildingu Kjartan Þór Ingason skrifar Skoðun Öryggi og sjálfbærni í ferðaþjónustu: Hvað segir ný könnun? Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun Innflytjendalandið Ísland – nokkrar staðreyndir Hallfríður Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Akademískt frelsi er í hættu – Tími til aðgerða Sigrún Ólafsdóttir,Baldvin Zarioh,Hjördís Sigursteinsdóttir skrifar Skoðun Óljós viðurkenning þrátt fyrir stefnu stjórnvalda Sandra B. Franks skrifar Skoðun Sömu rök og styðja rétt kvenna til þungunarrofs eiga við um dánaraðstoð Ingrid Kuhlman,Steinar Harðarson skrifar Skoðun Vaxandi stríðsátök, en með íslenskum vopnum? Eldur Smári Kristinsson skrifar Skoðun Ísland þarf ríkisstjórn um almannahagsmuni – ekki sérhagsmuni Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þau eru við, við erum þau Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Óhæfur leiðtogi? Franklín Ernir Kristjánsson skrifar Skoðun Loksins, Gunnar Bragi! Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Skynsemi Sigmundar Davíðs rýnd – Er ESB aðild/Evra tóm tjara? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Hvorki útlendingahatur né gestrisni Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Menntakerfið í öfuga átt við atvinnulífið: Hvers vegna eykst álag á nemendur á meðan vinnuvikan styttist? Karl Liljendal Hólmgeirsson skrifar Skoðun Er ekki einokun Háskóla Íslands óviðunandi? Helga Dögg Sverrisdóttir skrifar Skoðun Kílómetragjald: Gjöf fyrir marga, refsiskattur fyrir aðra Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Róttækar og tafarlausar umbætur Arnar þór Jónsson,Kári Allansson skrifar Sjá meira
Atburðirnir í Laugarneskirkju í lok júní hafa vakið mig til djúprar umhugsunar. Ekki einungis um mál flóttamanna og hælisleitenda heldur um þann kærleika, mannúð og mildi sem boðskapur Krists stendur fyrir. Við stöndum andspænis miklum andlegum áskorunum í okkar heimi. Við hljótum að spyrja okkur sjálf áleitinna spurninga um framtíð okkar hér á þessari jörð. Höfum við fylgt því, sem ég kýs að kalla guðsneistann í sálum okkar, eða höfum við í of miklum mæli geyst áfram í allt að því örvæntingarfullri leit okkar að hamingju í jarðnesku góssi, völdum og viðurkenningu. Gefum við okkur tíma til að staldra við og íhuga það, sem við djúpt í hjörtum okkar vitum að getur leiðbeint okkur til réttrar breytni gagnvart lífinu og þar með náunga okkar. Við, sem erum svo heppin að vera Íslendingar í dag með öllum þeim forréttindum sem því fylgja, eigum vafalaust erfitt með að ímynda okkur þann ótta, öryggisleysi og þjáningar, sem fylgja því að vera flóttamaður og síðar hælisleitandi, þótt þessi tvö orð tákni í mínum huga það sama. Flóttamaður leitar óhjákvæmilega hælis einhvers staðar í örvæntingu sinni. Ég get meira að segja reynt að ímynda mér að manneskja í stöðu flóttamanns, geti gengið mjög langt til að reyna að tryggja líf sitt og limi. Það ofbeldi sem við sífellt verðum vitni að, bæði úti í hinum stóra heimi og hérlendis, hlýtur að segja okkur þá sögu, að við mennirnir höfum ekki ástundað það lífsform, sem leiðir til meiri mannúðar, góðleika, friðar og fegurðar. Í mínum huga er ofbeldi, andlegt eða líkamlegt, oftsinnis hróp örvæntingarfullra sálna vegna vöntunar á umhyggju, kærleika og hlýju, eða hreinlega vegna alvarlegra geðraskana. Enginn maður er í eðli sínu vondur og illar gjörðir valda mörgum hræðilegum þjáningum, en það er djúpt á guðsneistanum í sumum sálum. Að sjálfsögðu verðum við í lýðræðisþjóðfélögum að hafa ákveðin lög og reglur til að fylgja, en líka til að lagfæra og bæta, því að breytingarnar í tæknilegum heimi eru gífurlega hraðar. Tækniundur koma ekki í staðinn fyrir mannúð, mildi og góðleika, heldur þarf tæknin að aðlagast hinum góðu gildum. Vegna þess máls sem ég tæpti á í upphafi greinarkorns míns, þar sem tveir hælisleitendur voru handteknir í Laugarneskirkju og vísað úr landi, hefur athygli mín beinst að hlutverki kirkjunnar. Hlutverk hennar er framar öllu að hlúa að meiri mannúð, skilningi, samúð og gæsku. Sé kirkjan í fararbroddi í þeim efnum, er hún að fylgja þeim boðskap sem hún boðar.
Ísland þarf ríkisstjórn um almannahagsmuni – ekki sérhagsmuni Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun
Skoðun Fínmalað móberg til að lækka kolefnisspor sements á Íslandi og í Evrópu. Børge Johannes Wigum ,Sigríður Ósk Bjarnadóttir skrifar
Skoðun Kvennabarátta síðustu áratuga og virðing fyrir starfi kennara Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar
Skoðun Akademískt frelsi er í hættu – Tími til aðgerða Sigrún Ólafsdóttir,Baldvin Zarioh,Hjördís Sigursteinsdóttir skrifar
Skoðun Sömu rök og styðja rétt kvenna til þungunarrofs eiga við um dánaraðstoð Ingrid Kuhlman,Steinar Harðarson skrifar
Skoðun Ísland þarf ríkisstjórn um almannahagsmuni – ekki sérhagsmuni Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Menntakerfið í öfuga átt við atvinnulífið: Hvers vegna eykst álag á nemendur á meðan vinnuvikan styttist? Karl Liljendal Hólmgeirsson skrifar
Ísland þarf ríkisstjórn um almannahagsmuni – ekki sérhagsmuni Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun