Ég held með Liverpool Gunnar Ómarsson skrifar 25. ágúst 2016 13:35 Ég hef haldið með Liverpool frá því ég var fimm ára. Þegar ég byrjaði að halda með Liverpool voru leikir sýndir eftir á, í svart/hvítu sjónvarpi með Bjarna Fel. Síðan þá hefur margt breyst, bæði hjá Liverpool og eins hjá mér en alltaf held ég með mínu liði. Áhugi á pólitík og þjóðfélagsmálum hefur ekki varað jafn lengi en upp úr tvítugu kviknaði áhugi á þjóðfélaginu okkar og smátt og smátt hefur pólitísk vitund mín vaxið. Ég kaus Flokk mannsins þegar ég var átján ára og síðan þá hef ég kosið flesta af þessum helstu flokkum landsins. Þessi munur, á enska boltanum og íslenskri pólitík, er einmitt það sem mig langar að bera saman. Fyrir mér er enski boltinn áhugamál, ég held með mínu liði, spjalla um það og boltann almennt, horfi á leiki, gleymi mér og er hluti af „liðinu“. Þau ykkar sem fylgdust með „strákunum okkar“, Íslenska landsliðinu í fótbolta á Evrópumótinu í sumar, upplifðuð eflaust stemminguna í kring um það allt. Gleði, eftirvænting, svekkelsi og eiginlega bara allur tilfinningaskalinn, já og samheldnin. Þannig líður mér með Liverpool ☺ þetta er mér hjartans mál, eins og eflaust áhugamál margra eru fyrir þeim. En þegar mótið er búið, þegar Liverpool tapar, þá keyri ég heim, knúsa konuna mína og held áfram með lífið. Því áhugamál eru jú bara til dægrarstyttingar og hafa engin bein áhrif á daglegt líf. Aftur að pólitíkinni. Ég les um það sem er að gerast í þjóðfélaginu, fylgist með fréttum og spjalla við fólk um það sem er efst á baugi hverju sinni. Málin geta verið rökrædd í pottinum og fólk skiptist á skoðunum. Í seinni tíð fara þessi skoðanaskipti mikið fram á netinu og verða oft mjög hörð og jafnvel virkilega dónaleg. Á fjögurra ára fresti kýs ég flokk, vel mér stjórnmálaafl og set „x“ við einhvern bókstaf. Fer svo heim og knúsa konuna mína. En hér er allur munurinn á, því þessi athöfn hefur afgerandi áhrif á líf mitt. Þarna er ég að velja það fólk sem tekur ákvarðanir um hvernig þjóðfélagi okkar verður stýrt næstu fjögur árin. Hvað verður lagt áherslur á og hvað ekki, hvar peningarnir verða til fyrir þjóðarbúið og hvernig þeim verður varið. Auðvitað held ég bara áfram að lifa mínu lífi en pólitíkin hefur augljóslega meiri áhrif á það heldur en fótboltinn. Fyrir mér er þetta svolítið samanburður á hjartanu og heilanum, áhugamáli og alvöru lífsins. Ég held með mínu liði gegn um súrt og sætt. Leikir tapast og leikmenn gera mistök, jafnvel sjálfsmörk en ég hvet þá samt áfram og styð mitt lið. Þegar það gengur virkilega illa dofnar kannski áhuginn og ég fer að leggja meiri rækt við önnur áhugamál. Í pólitík gerir fólk líka mistök og tekur óvinsælar ákvarðanir, þannig er lífið. En ef ákveðinn stjórnmálaflokkur er ítrekað að taka ákvarðanir sem stangast á við mín gildi þá kýs ég ekki þann flokk. Ef stjórnmálamenn gera ítrekað mistök þá ber mér ekkert að „halda með“ þeim. Stjórnmál er ekki áhugamál, einhver flokkur er ekki „mitt lið“, ef flokkurinn spilar illa þá hefur það áhrif á líf mitt. Það sem meira er, alþingismenn eru mínir starfsmenn og ef þeir standa sig ekki þá ber mér trauðla skylda til að halda með þeim, ég kýs nýtt fólk í starfið.Ef starfsmaður fer gegn stefnu fyrirtækisins er honum varla stætt í starfi. Ef starfsmaður er uppvís að lygi eða þjófnaði þá er hann látinn fara.Þetta er ekki flókið. Ef stjórnmálamaðurinn er ekki að standa sig þá kýs ég nýtt fólk í starfið. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Hallgrímur, málið snýst því miður ekki bara um kebab Snorri Másson Skoðun Óhæfur leiðtogi? Franklín Ernir Kristjánsson Skoðun 300 milljónir á dag Aðalsteinn Leifsson Skoðun Loksins, Gunnar Bragi! Einar G. Harðarson Skoðun Þau eru við, við erum þau Arnar Eggert Thoroddsen Skoðun Innflytjendalandið Ísland – nokkrar staðreyndir Hallfríður Þórarinsdóttir Skoðun Hvorki útlendingahatur né gestrisni Hildur Þórðardóttir Skoðun Ofboðslega frægur Sara Oskarsson Skoðun Ísland þarf ríkisstjórn um almannahagsmuni – ekki sérhagsmuni Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Kílómetragjald: Gjöf fyrir marga, refsiskattur fyrir aðra Ágústa Ágústsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Kennarar óskast Helga Charlotta Reynisdóttir skrifar Skoðun 300 milljónir á dag Aðalsteinn Leifsson skrifar Skoðun Hallgrímur, málið snýst því miður ekki bara um kebab Snorri Másson skrifar Skoðun Samfylkingin er Evrópuflokkur Hörður Filippusson skrifar Skoðun Ofboðslega frægur Sara Oskarsson skrifar Skoðun Fínmalað móberg til að lækka kolefnisspor sements á Íslandi og í Evrópu. Børge Johannes Wigum ,Sigríður Ósk Bjarnadóttir skrifar Skoðun Iðjuþjálfun fyrir öll! Þóra Leósdóttir skrifar Skoðun Ungt fólk mótar framtíð Norðurlanda Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Komum í veg fyrir menningarslys í fjárlögum Snæbjörn Brynjarsson skrifar Skoðun Kvennabarátta síðustu áratuga og virðing fyrir starfi kennara Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Við lifum lengur – Jákvæð áskorun fyrir lífeyrissjóði Magnús Helgason skrifar Skoðun Krabbameinsgreining og andleg líðan Helga Jóna Ósmann Sigurðardóttir skrifar Skoðun Um „orðskrípið“ inngildingu Kjartan Þór Ingason skrifar Skoðun Öryggi og sjálfbærni í ferðaþjónustu: Hvað segir ný könnun? Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun Innflytjendalandið Ísland – nokkrar staðreyndir Hallfríður Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Akademískt frelsi er í hættu – Tími til aðgerða Sigrún Ólafsdóttir,Baldvin Zarioh,Hjördís Sigursteinsdóttir skrifar Skoðun Óljós viðurkenning þrátt fyrir stefnu stjórnvalda Sandra B. Franks skrifar Skoðun Sömu rök og styðja rétt kvenna til þungunarrofs eiga við um dánaraðstoð Ingrid Kuhlman,Steinar Harðarson skrifar Skoðun Vaxandi stríðsátök, en með íslenskum vopnum? Eldur Smári Kristinsson skrifar Skoðun Ísland þarf ríkisstjórn um almannahagsmuni – ekki sérhagsmuni Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þau eru við, við erum þau Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Óhæfur leiðtogi? Franklín Ernir Kristjánsson skrifar Skoðun Loksins, Gunnar Bragi! Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Skynsemi Sigmundar Davíðs rýnd – Er ESB aðild/Evra tóm tjara? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Hvorki útlendingahatur né gestrisni Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Menntakerfið í öfuga átt við atvinnulífið: Hvers vegna eykst álag á nemendur á meðan vinnuvikan styttist? Karl Liljendal Hólmgeirsson skrifar Skoðun Er ekki einokun Háskóla Íslands óviðunandi? Helga Dögg Sverrisdóttir skrifar Skoðun Kílómetragjald: Gjöf fyrir marga, refsiskattur fyrir aðra Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Róttækar og tafarlausar umbætur Arnar þór Jónsson,Kári Allansson skrifar Skoðun Afleiðingar ríkisafskipta: Af hverju skaðleg einokun er ekki til á frjálsum markaði Eiríkur Magnússon skrifar Sjá meira
Ég hef haldið með Liverpool frá því ég var fimm ára. Þegar ég byrjaði að halda með Liverpool voru leikir sýndir eftir á, í svart/hvítu sjónvarpi með Bjarna Fel. Síðan þá hefur margt breyst, bæði hjá Liverpool og eins hjá mér en alltaf held ég með mínu liði. Áhugi á pólitík og þjóðfélagsmálum hefur ekki varað jafn lengi en upp úr tvítugu kviknaði áhugi á þjóðfélaginu okkar og smátt og smátt hefur pólitísk vitund mín vaxið. Ég kaus Flokk mannsins þegar ég var átján ára og síðan þá hef ég kosið flesta af þessum helstu flokkum landsins. Þessi munur, á enska boltanum og íslenskri pólitík, er einmitt það sem mig langar að bera saman. Fyrir mér er enski boltinn áhugamál, ég held með mínu liði, spjalla um það og boltann almennt, horfi á leiki, gleymi mér og er hluti af „liðinu“. Þau ykkar sem fylgdust með „strákunum okkar“, Íslenska landsliðinu í fótbolta á Evrópumótinu í sumar, upplifðuð eflaust stemminguna í kring um það allt. Gleði, eftirvænting, svekkelsi og eiginlega bara allur tilfinningaskalinn, já og samheldnin. Þannig líður mér með Liverpool ☺ þetta er mér hjartans mál, eins og eflaust áhugamál margra eru fyrir þeim. En þegar mótið er búið, þegar Liverpool tapar, þá keyri ég heim, knúsa konuna mína og held áfram með lífið. Því áhugamál eru jú bara til dægrarstyttingar og hafa engin bein áhrif á daglegt líf. Aftur að pólitíkinni. Ég les um það sem er að gerast í þjóðfélaginu, fylgist með fréttum og spjalla við fólk um það sem er efst á baugi hverju sinni. Málin geta verið rökrædd í pottinum og fólk skiptist á skoðunum. Í seinni tíð fara þessi skoðanaskipti mikið fram á netinu og verða oft mjög hörð og jafnvel virkilega dónaleg. Á fjögurra ára fresti kýs ég flokk, vel mér stjórnmálaafl og set „x“ við einhvern bókstaf. Fer svo heim og knúsa konuna mína. En hér er allur munurinn á, því þessi athöfn hefur afgerandi áhrif á líf mitt. Þarna er ég að velja það fólk sem tekur ákvarðanir um hvernig þjóðfélagi okkar verður stýrt næstu fjögur árin. Hvað verður lagt áherslur á og hvað ekki, hvar peningarnir verða til fyrir þjóðarbúið og hvernig þeim verður varið. Auðvitað held ég bara áfram að lifa mínu lífi en pólitíkin hefur augljóslega meiri áhrif á það heldur en fótboltinn. Fyrir mér er þetta svolítið samanburður á hjartanu og heilanum, áhugamáli og alvöru lífsins. Ég held með mínu liði gegn um súrt og sætt. Leikir tapast og leikmenn gera mistök, jafnvel sjálfsmörk en ég hvet þá samt áfram og styð mitt lið. Þegar það gengur virkilega illa dofnar kannski áhuginn og ég fer að leggja meiri rækt við önnur áhugamál. Í pólitík gerir fólk líka mistök og tekur óvinsælar ákvarðanir, þannig er lífið. En ef ákveðinn stjórnmálaflokkur er ítrekað að taka ákvarðanir sem stangast á við mín gildi þá kýs ég ekki þann flokk. Ef stjórnmálamenn gera ítrekað mistök þá ber mér ekkert að „halda með“ þeim. Stjórnmál er ekki áhugamál, einhver flokkur er ekki „mitt lið“, ef flokkurinn spilar illa þá hefur það áhrif á líf mitt. Það sem meira er, alþingismenn eru mínir starfsmenn og ef þeir standa sig ekki þá ber mér trauðla skylda til að halda með þeim, ég kýs nýtt fólk í starfið.Ef starfsmaður fer gegn stefnu fyrirtækisins er honum varla stætt í starfi. Ef starfsmaður er uppvís að lygi eða þjófnaði þá er hann látinn fara.Þetta er ekki flókið. Ef stjórnmálamaðurinn er ekki að standa sig þá kýs ég nýtt fólk í starfið.
Ísland þarf ríkisstjórn um almannahagsmuni – ekki sérhagsmuni Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun
Skoðun Fínmalað móberg til að lækka kolefnisspor sements á Íslandi og í Evrópu. Børge Johannes Wigum ,Sigríður Ósk Bjarnadóttir skrifar
Skoðun Kvennabarátta síðustu áratuga og virðing fyrir starfi kennara Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar
Skoðun Akademískt frelsi er í hættu – Tími til aðgerða Sigrún Ólafsdóttir,Baldvin Zarioh,Hjördís Sigursteinsdóttir skrifar
Skoðun Sömu rök og styðja rétt kvenna til þungunarrofs eiga við um dánaraðstoð Ingrid Kuhlman,Steinar Harðarson skrifar
Skoðun Ísland þarf ríkisstjórn um almannahagsmuni – ekki sérhagsmuni Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Menntakerfið í öfuga átt við atvinnulífið: Hvers vegna eykst álag á nemendur á meðan vinnuvikan styttist? Karl Liljendal Hólmgeirsson skrifar
Skoðun Afleiðingar ríkisafskipta: Af hverju skaðleg einokun er ekki til á frjálsum markaði Eiríkur Magnússon skrifar
Ísland þarf ríkisstjórn um almannahagsmuni – ekki sérhagsmuni Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun