Besta ár Júlíusar til þessa: „Búin að vera smá geðs­hræring síðan í sumar“

Júlíus, sem er fyrir­liði Fredrikstad, tryggði liðinu norska bikar­meistara­titilinn, þann fyrsta síðan árið 2006, með því að skora úr síðustu víta­spyrnu liðsins í víta­spyrnu­keppni í úr­slita­leiknum gegn Mold­e á laugar­daginn síðastliðinn. Frederikstad er með sigursælustu félögum Noregs en risinn hefur verið sofandi undan­farna ára­tugi.

„Ég vissi það fyrir að ég myndi taka þessa fimmtu víta­spyrnu ef að henni kæmi,“ segir Júlíus í sam­tali við Vísi um markið úr víta­spyrnunni sem tryggði Frederikstad bikar­meistara­titilinn. „Maður vonaðist til þess að mark­vörðurinn okkar myndi verja ein­hverjar spyrnur þannig að maður þyrfti ekki að stíga á punktinn en það var samt ein­hvern veginn meira stressandi að horfa á liðs­félagana taka víta­spyrnu heldur en að gera það sjálfur.“ 

Þegar að þú ert kominn í þennan gír, ert svona rosa­lega nálægt þessu, þá ertu ekkert að hugsa neitt rosa­lega mikið. Kýlir bara á þetta og gerir þitt besta. Það gekk í þetta sinn. Þetta var ólýsan­legt. Það var geðs­hræring sem átti sér stað í kjölfarið og þá sér­stak­lega miðað við þær aðstæður sem uppi voru. Mold­e er stærra liðið, með miklu meiri pening á bak við sig og við komum inn í þennan leik sem minni spámaðurinn. Það voru hins vegar aðstæður sem höfðu verið uppi í norsku úr­vals­deildinni hjá okkur á tíma­bilinu. Við slógum út góð lið á leiðinni í úr­slita­leikinn og þegar að maður tekur allt með í jöfnuna er þetta bara extra sætara.

Maður er enn að átta sig á þessu en við erum virki­lega vel að þessu komnir. Liðið átti þetta full­kom­lega skilið. Þetta var engin heppni. Við áttum skilið að vinna þennan leik þrátt fyrir að hann hafi verið lokaður. Mér finnst við eiga fullan rétt á þessu.“

Taugatrekkjandi atlaga að bikarnum

Gengi Frederikstad í norska bikarnum var dramatískt í meira lagi. Í átta liða úr­slitunum fór leikur liðsins gegn Vålerenga í fram­lengingu, undanúr­slita­leikurinn gegn KFUM Oslo fór í víta­spyrnu­keppni og sömu sögu var að segja af úr­slita­leiknum um nýliðna helgi.

Fyrir úr­slita­leikinn gegn Mold­e var leikur liðanna frá því fyrr á tíma­bilinu, sem endaði með 6-1 sigri Mold­e, leik­mönnum Frederikstad ofar­lega í huga.

„Það var al­gjör undan­tekningar leikur hjá liðinu. Fyrir þann leik höfðum við verið í góðu flæði en komum næstum því bara kok­hraustir inn í hann þar sem að Mold­e hafði tapað í Evrópu­deildinni fyrr í vikunni og voru særðir. Þeir voru hins vegar til­búnir í að sýna hversu góðir þeir væru og gjör­sam­lega káluðu okkur. Við litum alveg á þann leik í vikunni fyrir þennan úr­slita­leik, greindum hvað við þyrftum að vera vakandi fyrir því þegar að and­stæðingar Mold­e mæta ekki vel inn stilltir til leiks á móti þeim eru þeir mjög góðir. Það var nákvæm­lega það sem að við litum á því við vorum það alls ekki í fyrri leiknum. Við vildum bara hefna fyrir þennan leik og það er ekki til betri staður fyrir það heldur en hreinn úr­slita­leikur.

Þetta var mjög lokaður leikur, lítið af opnum færum. Þeir fengu eitt dauðafæri í byrjun leiks en svo fannst mér við taka yfir leikinn þegar að leið á. Til­finning mín var sú að leik­menn Mold­e væru bara búnir á því. Svo stigum við fast á bensíngjöfina undir lokin þegar að flestir hjá þeim voru byrjaðir að fá krampa. Við fengum tvö til þrjú mjög góð færi til að alveg í lokin, hefðum geta stolið þessu þar. En bara mjög lokaður leikur tveggja liða sem vildu ekki gefa færi á sér. Voru að bíða eftir mistökum frá and­stæðingnum. Taktískt.“

„Guði sé lof“

Ful­kommin enda­punktur og frábært tíma­bil Fredrikstad sneri aftur í norsku úr­vals­deildina og lauk tíma­bilinu í sjötta sæti, aðeins tveimur stigum frá Evrópusæti sem var þó tryggt að lokum með sigri í bikarnum. Risinn virðist vaknaður á nýjan leik.

„Maður var svekktur að hafa ekki náð Evrópusæti í deildinni. Auðvitað er það skrítið að segja að maður sé svekktur með það en við vorum bara það nálægt Evrópusæti, tveimur stigum frá því. Það sýnir bara hversu gott tíma­bil þetta var. Guði sé lof náðum við í þetta Evrópusæti í gegnum bikarinn því það skiptir bara rosa­lega miklu máli. Þetta er bara alveg eins og á Ís­landi. Liðin skera sig frá öðrum þegar að þau komast í þessi Evrópusæti varðandi fjár­muni og annað. Það getur skipt gríðar­legu máli. Svona virkar bara fót­boltinn.

Félagið í heild sinni hefur verið sofandi risi í langan tíma. Maður sér það kannski einna helst á úti­leikjum í deildinni sem og í leik eins og bikarúr­slitunum þegar að einn fimmti hluti eða einn sjötti af íbúa­fjölda bæjarins mætir á leikinn. Svo tók við enn stærri fögnuður þegar komið var til baka í bæinn sjálfan. Maður finnur fyrir miklum fót­bolta­hugsunar­hætti í öllum hér. Meira að segja hjá mörgum sem horfa yfir höfuð ekkert mikið á fót­bolta en fylgist samt með Frederikstad því það er félagið þeirra. Maður finnur mjög sterkt fyrir því.“

Liðið fór langt fram úr þeim mark­miðum sem sett voru fyrir tíma­bilið.

„Þetta er eigin­lega búið að vera of gott til að vera satt næstum því miðað við hversu mikla peninga við lögðum í þetta miðað við önnur lið og allt svo­leiðis. Það sýnir bara hversu vel þjálfaðir við erum. Hversu vel við höfum æft. Við sáum það mjög oft í leikjum okkar á tíma­bilinu að við vorum að klára leikina í enda leiks eða ná að jafna þá þegar að við áttum ekki svo góðan dag. Það býr mikill karakter í þessu liði sem skilar þessum árangri. Sjötta sæti og bikar­titill eftir að hafa komið upp í efstu deild fyrir tíma­bilið er ansi sterkt. Við þurfum núna að horfa enn þá lengra enn þetta.“

Frederikstad fer í þriðju um­ferð undan­keppni Evrópu­deildarinnar á næsta tíma­bili. Sigur þar fleytir liðinu áfram í um­spilið og er þar komið í lykil­stöðu upp á annað hvort sæti í deildar­keppni Evrópu- eða Sam­bands­deildarinnar.

„Við erum bara mjög nálægt því að fá þetta lengra tíma­bil eins og Víkingur er að fá núna heima. Það yrði ansi stórt. Sér­stak­lega þegar að maður er í þessu og þetta er það sem manni langar hvað mest að gera.“

„Var klárlega ákveðin áhætta“

Talandi um Víkinga. Júlíus á sér­staka tengingu við það félag eftir að hafa verið leik­maður þess og voru margir sem undruðust á því þegar að hann gekk til liðs við Frederikstad árið 2023. Félagið var þá í næ­stefstu deild og kaus Júlíus að fara þangað þrátt fyrir að vera með til­boð frá félögum í efstu deild.

„Eftir­áhyggja hefur þetta klár­lega gengið eins vel upp og hægt er. Þetta var klár­lega ákveðin áhætta að fara út í þetta lið og í þessa deild á sínum tíma því að í fyrra voru engin teikn á lofti um að liðið væri að fara fljúga upp. Ég fann hins vegar fyrir því eftir að hafa skoðað þennan mögu­leika betur, séð hvaða þjálfari var að taka við og hvaða leik­menn félagið væri að sækja, að það væri verið að leggja vel í þetta. Svo skoðaði maður sögu félagsins og þá tikk­aði þetta í mörg box upp á að geta náð árangri.“

Og ekki nóg með það þá varð hann fljótt fyrir­liði liðsins.

„Það gefur manni miklu meira sjálf­s­traust inn í liðið. Auðvitað smá viðbrigði að koma út í lið og til lands þar sem að maður þarf að læra tungumálið, hvað þá að fá svo fyrir­liða­bandið og þurfa þá að geta tjáð sig á öðru tungumáli. Nokkrum tungumálum í leik meira að segja sem gerir þetta enn þá meira krefjandi og skemmti­legt fyrir vikið.“

Spenntur fyrir föðurhlutverkinu

Bikar­meistari, leiðir liðið einnig til góðs árangurs í norsku úr­vals­deildinni. Maður skyldi halda að árið gæti vart orðið betra fyrir Júlíus en stærstu fréttirnar í hans lífi undan­farið ár hafa án efa verið þau tíðindi að hann er að verða faðir en Júlíus og unnusta hans Thelma Rut fengu þær fregnir fyrr á árinu að þau ættu von á sínu fyrsta barni.

„Þetta er búin að vera smá geðs­hræring síðan í sumar síðan að við fengum þær fréttir. Líka bara að vera mikið viðloðandi lands­liðið og upp­lifað mikla vel­gengni með liðinu og að fara verða pabbi. Þetta hlýtur að vera besta árið mitt hingað til.“

Hvernig leggst föður­hlut­verkið í þig?

„Mjög vel. Mjög spenntur að takast á við þetta því ég held að það sé ansi gefandi, þegar að þú ert fót­bolta­maður og það ein­beittur á eitt, að geta allt í einu sett aðra hluti í sam­hengi og sett sjálfan þig í annað og þriðja sæti vegna þess að það eru mun mikilvægari hlutir til staðar sem taka meiri tíma frá þér. Ég held það sé bara ansi gott fyrir hausinn og al­menna vellíðan að geta fengið að hugsa um eitt­hvað annað. Held að það taki bara fullt af stressi og áhyggjum af manni þegar að nálgast leik og svona. Maður horfir allt öðru­vísi á lífið þegar að þú ert kominn með lítið barn í heiminn.“

Leið illa að fara frá Víkingi

Horfir á alla leiki með Víkingum.

Eins og fyrr sagði er Júlíus mikill Víkingur. Þrátt fyrir að vera í Noregi fylgist hann vel með gangi mála í Víkinni en félagið er nú í góðri stöðu í deildar­keppni Sam­bands­deildar Evrópu og horfir hýru auga til sætis í næstu um­ferð keppninnar.

„Ég horfi á hvern einasta leik hjá liðinu og skiptir ekki máli hvort það sé keppnis- eða æfingar­leikur. Ógeðs­lega gaman að fylgjast með þeim. Maður öfundar þá líka. Sér­stak­lega þegar að þeir unnu tvöfalt í fyrra og komust í Evrópu. Þetta kitlar alveg, að vera ein­mitt í þessu eftir að hafa verið í Evrópu einu sinni með þeim. Það er bara ótrú­lega gaman að sjá liðið gera vel og á sama tíma er maður ótrú­lega ánægður fyrir þeirra hönd og ánægður að hafa tekið þetta skref út vegna þess að manni leið svolítið illa þegar að maður fór fyrst út. Fannst maður vera að skilja liðið eftir í erfiðri stöðu. Þeir gerðu hins vegar mjög vel í fram­haldinu, unnu tvöfalt og það gerði þetta allt saman enn betra fyrir vikið.“

Samkeppnin í landsliðinu hörð

Júlíus hefur verið viðloðandi ís­lenska lands­liðið, reglu­legur hluti af leik­manna­hópi liðsins en ekki tekist af al­vöru að brjóta sér leið inn í byrjunar­liðið. Honum líður ekki eins og það sé verið að sofa á sér og hæfi­leikum sínum. Sam­keppnin í liðinu inn á miðjunni sé ein­fald­lega mjög mikil.

„Það eru bara frábærir leik­menn í þessu lands­liði. Þeir eru komnir lengra en ég á ferlinum. Búnir að taka skref frá þeim stað sem ég er á núna. Búnir að taka lengri skref og fleiri. Ég þarf að vinna mér inn fyrir meiri spilatíma og sýna hvað ég get með árangri hjá félagsliði og öðru. Á sama tíma verð ég svo að grípa mín tækifæri þegar þau koma og ef eitt­hvað skyldi koma upp á verð ég bara að vera klár vegna þess að svo­leiðis virkar þetta. Þú þarft bara að vera klár ef kallið skyldi koma. Það ætla ég að reyna gera.“

Fram­undan er stórt og mikilvægt ár fyrir ís­lenska lands­liðið. Allt hefst þetta með ein­vígi við Kó­sovó um sæti í B-deild Þjóða­deildarinnar og svo á seinni helmingi ársins tekur undan­keppni HM 2026 við.

„Það eru teikn á lofti með það fyrir augum að geta náð árangri og skapað okkar eigin árangur. Eftir að gömlu karlarnir náðu öllum þessum árangri þurfa ein­hverjir að taka við. Strákarnir sem eru að koma upp, ég nefni sem dæmi Há­kon Arnar og Orra Stein, eru bara topp­klassa leik­menn. Við höfum ekki haft þessa leik­menn í þessum liðum í nokkur ár og þeir geta klár­lega verið mikil inn­spýting í lands­liðið á næstu árum.“